25 ธันวาคม 2550 13:27 น.
แมวคราว
ยี่สิบห้าธันวามาถึงแล้ว
ล้วนพราวแพรวแสงสีใกล้ปีใหม่
ซานตาคลอสแบกถุงผ้ามาแต่ไกล
นำของขวัญมาให้เหมือนทุกปี
มองผืนฟ้ามืดมิดวันคริสต์มาส
มีดาวดาษดื่นไปในทุกที่
ฝากดวงใจผ่านลมหนาวคราวราตรี
ใครคนที่คิดถึงอยู่ยอดบูชา
อยู่ไหนหนอคนดีที่แสนรัก
ส่งใจภักดิ์ล้นปรี่นี้มาหา
เข้ากอดกราบอิงแนบแทบบาทา
หลั่งน้ำตาด้วยรักและภักดี
อยู่ภพไหนภูมิไหนขอได้พบ
และประสบแต่ความสุขในทุกที่
ขอติดตามทดแทนคุณฝุ่นธุลี
แม้นบุญมีปลื้มใจแสนได้แทนคุณ
คิดถึงสองมือน้อยคอยกล่อมเกลี้ยง
คิดถึงเสียงเจรจาพาอบอุ่น
คิดถึงความงามน้ำใจละไมละมุน
ยอดพระคุณอยู่เหนือเกล้าเนาแนบนาน
วางมาลัยเหนือโกศฐ์โปรดรับรู้
ถึงแม้อยู่แห่งไหนส่งใจผ่าน
มะลิหอมจัดหามากราบกราน
อฐิษฐานนึกเห็นหน้าน้ำตานอง
ยี่สิบห้าธันวามาถึงแล้ว
ส่งจิตแพร้วเพริศพราวฝากดาวผ่อง
หวังชาติหน้านำหนุนบุญคุ้มครอง
เป็นลูกของแม่จ๋า..อย่าคลาดกัน.
(รักและคิดถึงเสมอ..พระคุณของแม่อยู่เหนือหัวหนือกล้า..ไม่เคยลืม..)
6 ธันวาคม 2550 09:37 น.
แมวคราว
เที่ยวเมืองเหนือแสนสุขสมโต้ลมหนาว
เคียงข้างสาวแดนอัปสรแสนอ่อนหวาน
ถึงหนาวนี้หนาวไหนไม่หนาวนาน
มีนงคราญอิงแอบแนบหัวใจ
จอดรถไว้สุวรรณภูมิกลุ่มเที่ยวท่อง
มุ่งแดนทองแสนงามนามสดใส
แอร์เอเชียท่องทั่วถิ่นแผ่นดินไทย
ชั่วอึดใจบินบึ่งถึงเชียงราย
เที่ยวชมเพลินเดินเลาะลัดวัดร่องขุ่น
เหมือนเป็นบุญยลวัดงามยามแดดสาย
ทั้งหางหงส์เก็จแก้วดูแพรวพราย
เหมือนจะส่ายสะบัดดั้นขึ้นชั้นฟ้า
อีกตัวโบสถ์โรจน์งามอร่ามแอร่ม
ระยับแย้มกระหยักชายทั้งซ้ายขวา
วัดร่องขุ่นขุ่นแต่ชื่อเลื่องลือชา
นามสล่าเฉลิมชัยใสสกาว
จากร่องขุ่นถึงนางแลแค่บัดเดี๋ยว
รถพาเลี้ยวแล่นมาฝ่าลมหนาว
ถึงบ้านดำงามลึกลับระยับพราว
มีเรื่องราวเล่าขานบ้านสีนิล
นามถวัย์ดัชนีนี้ลือเลื่อง
ท่านฉลาดปราชญ์เปรื่องเรื่องงานศิลป์
สร้างบ้านดำมอบไว้ให้แผ่นดิน
ไม่สูญสิ้นภูมิปัญญาค่าควรไทย
จากบ้านดำท้องกิ่วด้วยหิวข้าว
ชวนสาวๆอีกเพื่อนยาหาช้าไม่
แวะมาเยือนเฮือนเต็มจันทร์นั่นเป็นไร
ได้อาศัยฝากท้องกินของลำ
สั่งน้ำผึ้งผสมมะนาวสาวเขาชอบ
ไก่ย่างกรอบเคล้าน้ำจิ้มพาอิ่มหนำ
อีกข้าวซอยชามโตโอ้ส้มตำ
เบียร์เย็นฉ่ำตราช้างช่วยล้างคอ
เจ้าของร้านเป็นทอมดี้มีอายุ
ล้วนบรรลุรุ่มรวยความสวยหล่อ
แสนเสียดายที่ทั้งคู่ไม่อยู่รอ
วันนี้หนออดถ่ายภาพโปรดทราบครับ
อิ่มอาหารเพื่อนไปส่งลงฝั่งท่า
ริมธาราแม่กกไหลให้อยากหลับ
อาข่าริเวอร์ริมน้ำงามระยับ
โงกหงุบหงับบ้างหยอกหมารอท่ารถ
สี่โมงเย็นกว่าๆรถมารับ
สัมภาระพร้อมกับเราทั้งหมด
เกาะโครงเหล็กยึดเหนี่ยวทางเลี้ยวลด
ขึ้นเขาคดคับคั่งฝรั่งไทย
อาข่าฮิลล์ถิ่นนามนี้งามนัก
ควรจักพาคนรักมาอาศัย
ถิ่นดอยฮางเพียงเห็นก็เย็นใจ
เรือนไม้ไผ่ธรรมชาติสะอาดตา
มีทิวเขาลดหลั่นในชั้นหมอก
งามเกินบอกรำพันกลั่นภาษา
ลมระรวยชวยชื่นรื่นอุรา
ละลานตาพรรณไม้ในพงพฤกษ์
ทั้งหนาวลมพรมพร่างกลางไพรเปลี่ยว
ใช่ดายเดียวอ้างว้างกลางดึก
ยินน้ำตกกกไพรไหลระทึก
หวานละมุนอุ่นลึกกรุ่นไอรัก
เดินลัดเลาะเกาะเกี่ยวเที่ยวห้วยแก้ว
ช่างพราวแพรวประกายน้ำยิ่งงามหนัก
แดดทอรุ้งพุ่งประกายเฉิดฉายนัก
เหมือนทายทักเราอยู่มิรู้แล้ว
ลงจากดอยชั่วคราวหนาวจนสั่น
ขึ้นรถพลันผ่านลิ่วเป็นทิวแถว
ล้วนปลูกชาเป็นไร่ไปสุดแนว
ถึงจุดหมายเราแล้วที่ปางช้าง
นั่งเรือข้ามอีกฟากมาจากท่า
เห็นข้างหน้าไม่ไกลมากจากเรือจ้าง
บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตรติดรายทาง
ล้านเป็นปางช้างเชื่องต่อเนื่องกัน
เจ้าหนึ่งงวงสองงาล้วนน่ารัก
มาหยุดพักรอคนจ้างริมทางนั่น
นักท่องเที่ยวขี่ชมสมใจพลัน
ต่อรองกันในราคาว่าไม่แพง
แล้วพากันขึ้นช้างย่างเลาะลัด
บ้างก็จัดหากล้วยอ้อยร้อยเป็นแผง
ป้อนช้างด้วยเมตตาศรัทธาแรง
มีคนแย่งชิมอ้อย..อร่อยจัง
ช้างพาเดินเลียบทุ่งมุ่งลงไร่
ตัดเข้าไปริมแม่น้ำงามสะพรั่ง
คชสารลุยวารีมีพลัง
คนก็นั่งชี้ชมสมฤทัย
ลงจากช้างก็ต้องล่องเรือต่อ
บ้างบ่นรอหนาวหน้าอยากมาใหม่
ถึงอีกแล้วบ่อน้ำร้อนได้หย่อนใจ
ที่ผาเสริฐสดใสอุ่นใจครัน
บ่อน้ำร้อนแห่งนี้มีน้ำแร่
มีแต่ที่ดีแท้เป็นแม่นมั่น
เห็นตะกร้าใส่ไข่ดีใจกัน
ซื้อมาพลันลงน้ำแร่แช่สุกดี
อาบน้ำเสร็จกินส้มตำซ้ำไก่ย่าง
ปลาเผาหอมเคียงข้างช่างสุขขี
ซื้อไปตุนบนดอยเราช่างเข้าที
อิ่มพอดีรถมารับกลับขึ้นดอย
แวะไร่ชาบ้านเขาเจ้าของรถ
ลองยกซดน้ำชามาชิมหน่อย
กลิ่นหอมกรุ่นกล่อมกลม
ช่วยอุดหนุนชาวดอยด้วยปรีดา
ขึ้นถึงอาข่าฮิลล์ก็รินเหล้า
ดูดดื่มเคล้านางแก้วที่แนวป่า
ชวนชมม่านราตรีมีดารา
กระพริบตาหยอกเอินเกินรำพัน
ร้องเพลงดาวลูกไก่ในยามดึก
กล่อมไพรพฤกษ์เอ่ยเอื้อนเหมือนดั่งฝัน
ดาวระยิบวิบวับลับลงพลัน
สบตากันแล้วยิ้มแสนอิ่มใจ
จนรุ่งสางสว่างฟ้าอีกคราหนึ่ง
ยังคำนึงแสนปลื้มหาลืมไม่
อาข่าฮิลล์โบกมือลาอย่างอาลัย
ต้องกลับไปก่อนหนาให้อาวรณ์
ขอขอบคุณธรรมชาติสะอาดแสน
ขอบคุณแดนพฤกษ์ไพรใจทอดถอน
มีโอกาสคราวหน้ามาแน่นอน
ลาไปก่อนอาข่าฮิลล์..ถิ่นดอยฮาง.
(อาข่าฮิลล์..28พย.-1ธค.2550)
หน้าส่วนตัว
1038
