25 ธันวาคม 2551 14:23 น.
แมวคราว
สิบนิ้วลูกกราบลงตรงอกพ่อ
ผู้เกิดก่อหน่อเนื้อเป็นเชื้อสาย
รักปราณีมีอยู่มิรู้คลาย
ลูกเกิดกายสืบสกุลอบอุ่นครัน
ลูกเติบใหญ่ได้ดีเพราะมีพ่อ
ทั้งเกิดก่อนำทางอย่างสร้างสรรค์
จับมือเขียนกอไก่ให้ทุกวัน
พ่อบากบั่นพากเพียรส่งเรียนมา
สู้งานหนักงานเบาเอาทุกอย่าง
พ่อแผ้วทางรากฐานการศึกษา
หวังให้ลูกได้ดีมีวิชา
พ่อเหนื่อยล้าเพียงใดใจอดทน
รักห่วงพ่อลูกรู้อยู่เต็มอก
ไม่เคยตกห้วงอบายได้สักหน
นึกหน้าพ่อทรหดยอดอดทน
เป็นยอดคนยอดชีวิตจึงคิดดี
พ่อเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามาพอแล้ว
เสียงเคยแจ้วแหบเครือจนเหลือที่
ทั้งโรคภัยนานาประดามี
พรากชีวีลับล่วงดวงวิญญา
ไม่มีพ่อเคียงข้างเหมือนอย่างเก่า
ลูกหงอยเหงาใจแป้วแล้วพ่อจ๋า
ด้วยความรักอาลัยในบิดา
ส่งกลอนมาด้วยรักและภักดี
ให้อยู่เย็นเป็นสุขทุกภูมิภพ
ได้คำรพพระอารยเมตรัยในทุกที่
อยู่สวรรค์ชั้นฟ้าสุขาวดี
แม้นบุญมีขอเป็นลูกทุกชาติไป
สิบนิ้วลูกกราบลงตรงเท้าพ่อ
จากนี้ขอส่งกุศลผลบุญให้
จูบมือพ่อบอกลาแสนอาลัย
พ่อยังอยู่ในหัวใจลูกนิรันดร์.
แมวคราว....
25 ธันวาคม 2551
พ่อจ๋า..ลูกรักพ่อที่สุดในโลก
พ่ออยูในหัวใจลูกเสมอ....
3 ธันวาคม 2551 16:36 น.
แมวคราว
ดูเศร้าสร้อยน้อยใจในตาพ่อ
คล้ายตัดพ้อบางอย่างกลางลมหนาว
พ่อไม่เคยเอ่ยเอื้อนเหมือนทุกคราว
แต่เรื่องราวล้นแล้วผ่านแววตา
เดือนละครั้งเดือนละหนได้ยลลูก
ใจพันผูกทุกนาทีล้วนมีค่า
มาชั่วสองสามคืนชื่นชีวา
ก่อนลูกยาลาลับกลับนคร
แม้เพียงสองสามคืนพ่อชื่นจิต
อยู่ใกล้ชิดเห็นหน้าเหมือนคราก่อน
ทั้งป้อนข้าวป้อนยาห่วงอาทร
ยามลมอ่อนพาเดินพ่อเพลินใจ
เอาน้ำอุ่นแช่เท้าทุกเช้าตรู่
เฝ้าเช็ดถูล้างหน้าล้างตาให้
เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่อุ่นละมุนละไม
ถุงเท้าใส่หุ้มห่มกันลมเย็น
พ่อร้อนไหมหนาวไหมเฝ้าไต่ถาม
ดอกไม้งามปลูกไว้ให้พ่อเห็น
ถากถางหญ้างานประจำลูกทำเป็น
เอาพ่อนั่งรถเข็นชี้ชวนชม
นั่นกังหันหมุนติ้วปลิวลมหนาว
บางใบร้าวยุ่ยย้วยไม่สวยสม
ค่อยซื้อหามาใหม่ไว้เล่นลม
พ่อเคยชมมันด้วยว่าสวยดี
ดอกเฟื่องฟ้าหน้าบ้านบานแล้วพ่อ
งามลออหมดจดล้วนสดสี
ทั้งแสดส้มอมชมพูพ่อดูซี
และปีบน้อยต้นนี้แตกใบแล้ว
นั่นดูฝูงวัวควายกรายหน้าบ้าน
คนต้อนผ่านเสียงก้องร้องลำแจ้ว
เสียงกระดิ่งคอวัวดังทั่วแนว
เริ่มหนาวแล้วปีใหม่ใกล้เข้ามา
เมื่อตุลาปีนี้พี่ชายใหญ่
มีหลานน้อยคนใหม่ให้ปู่จ๋า
พ่อเตรียมตัวรับขวัญอุ้มหลานยา
จะหน้าตาเหมือนใครดูให้ดี
เข็นรถพ่อเข้าบ้านนั่งนานแล้ว
เสียงลมแว่วอื้ออึงมาถึงนี่
ทั้งหนาวลมหนาวฟ้าประดามี
อาหารดีอุ่นรอพ่อในครัว
ลูกป้อนข้าวป้อนน้ำทำหน้าที่
ลูกสะใภ้คนดีถี่ถ้วนทั่ว
ช่วยหยิบจับคุยจ้อเหมือนพ่อตัว
ลูกหัวใจระรัวด้วยปรีดา
รุ่งเช้าเก็บเสื้อผ้าร่ำลาพ่อ
ถึงครานับวันรออีกเดือนหน้า
อีกตั้งเกือบเดือนหนึ่งจึงจะมา
รักและห่วงบิดาแต่จำเป็น
กราบพ่อลงตรงไหล่หัวใจแป้ว
ต้องลาลับกลับแล้วไม่มาเห็น
บรรยากาศช่างเงียบยะเยียบเย็น
เกินจะเร้นใจร้าวเมื่อคราวลา
ให้อยู่ดีมีแฮงแข็งแรงหนอ
บุญลูกก่อคราใดให้รักษา
ลูกทั้งรักห่วงใยในบิดา
จำใจลาจากไกลไปอีกเดือน
อย่าเศร้าสร้อยน้อยใจไปเลยพ่อ
ลูกเองก็ต้องรอใช่ลอยเลื่อน
ไม่เคยลืมหรอกพ่อรออยู่เรือน
อีกหนึ่งเดือนพบกัน..ลูกสัญญา..
รักและห่วงพ่อที่สุด...
แมวคราว..
3 ธันวาคม 2551
หน้าส่วนตัว
10452
