18 ธันวาคม 2545 19:22 น.
แว่นหนา
จะขอใช้จินตนาการเพ้อฝัน
ถือพู่กันอันใหญ่ระบายสี
ใช้หมึกจากอุ่นไอและไมตรี
ที่เธอมีและมอบให้เสมอมา
เป็นภาพหวานฉันนั่งเคียงข้างเธอ
ได้พบเจอทุกวัน ได้เห็นหน้า
แม้ความจริงจะอยู่กันห่างไกลตา
ยังมีภาพที่วาดมา...ไว้ปลอบโยน
16 ธันวาคม 2545 19:50 น.
แว่นหนา
อุตส่าห์มาโรงเรียนตั้งแต่เช้า
ก่อนที่โรงเรียนจะเข้า...ทำการบ้าน
ถึงโต๊ะเรียน ตกใจ อะไรกัน
ดอกกุหลาบสีหวานนั่นของใคร
ใครมาฝากวางเอาไว้รึเปล่า
แต่นี่มันก็โต๊ะเรา...คงไม่ใช่
มัวแต่คิดจนลืมการบ้านไป
ช่างใจร้ายใครนะใคร...โปรดเผยตัว
10 ธันวาคม 2545 11:23 น.
แว่นหนา
เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
ที่ชอบความซึ้งความหวั่นไหว
น้ำตาคลองอแงเอาแต่ใจ
ทั้งเอะอะโวยวายต่างต่างนานา
และเธอ...ผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ไม่เคยซึ้งไม่เคยหวานไม่เคยหวือหวา
เงียบสุขุมพูดน้อยตลอดเวลา
ยังขอรับหัวใจบ้าบ้าของฉันไปดูแล
ไม่เคยเลยที่เธอจะทิ้งขว้าง
มีแต่ถนอมดูแลอย่างไม่มีข้อแม้
ทั้งที่ไหน เมื่อไร เธอก็แคร์
เธอไม่เคยผันแปรเปลี่ยนแปลงไป
และแล้ว...ฉันคนหนึ่ง
ก็เกิดซึ้งที่เธอรัก เอาใจใส่
เพราะเธอดีกับฉันยิ่งกว่าใครใคร
ขอสัญญาด้วยใจ...
...จะรักเธอไปตราบเท่าที่เธอรักกัน
4 ธันวาคม 2545 20:33 น.
แว่นหนา
เป็นความผิดใช่ไหม
หากฉันจะรักใครสักคนหนึ่ง
คนที่ใกล้เพียงยื่นมือไป...สัมผัสถึง
ในวันซึ่งเธอนั้นอยู่ห่างไกล
เพราะรู้ว่ามันผิด
จึงไม่คิดจะรักใครคนใหม่
อาจเคยนึกอยากแอบมีใครใคร
แต่ความดีของเธอทำให้...
...ฉันโหดร้ายไม่ลง
3 ธันวาคม 2545 16:50 น.
แว่นหนา
เรียนพละมาเหนื่อยแทบตาย
โต๊ะเรียนมีไว้ทำไม...นอนสบายนักหนา
มองพื้นเพลินเพลินเธอก็เดินผ่านมา
ได้ยินเสียงคล้ายคล้ายว่า...เธอหันพัดลมให้ใคร
แล้วลมก็พัดมาที่ฉัน
มันแบบว่าตื้นตันมากรู้เลยรู้ไหม
แต่เปล่าหรอก...เพื่อนมันพัดให้อยู่ไกวๆ
ส่วนเธอนั่งจ่อพัดลมสบายใจ...
...หวังอะไรงี่เง่าจังเรา
หน้าส่วนตัว
867
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
