20 กรกฎาคม 2546 13:44 น.
แว่นหนา
อยู่ใกล้กันก็ผูกพันออกจะบ่อย
ทำไมไม่สังเกตหน่อย ฉันคนนี้
รอยยิ้มแต้มบนหน้าก็ตามที
แต่ถ้ามองดีดีจะเข้าใจ
ตาคู่หนึ่งรอให้เธอมองมาหา
แอบซ่อนรอยน้ำตาการร้องไห้
จากทุกคำที่เธอทำร้ายจิตใจ
เก็บมานานเท่าไร เท่าไรกัน
หัวใจที่อบอุ่นกลับเย็นเฉียบ
ทุกครั้งที่ถูกเปรียบเทียบกับคนนั้น
หยดน้ำตาแค่เช็ดซะก็แห้งพลัน
แต่รอยแผลในใจฉัน ไม่คืนเดิม
18 กรกฎาคม 2546 17:57 น.
แว่นหนา
BlackLady ก๊อตจิ ก๊อตซิลล่า
สารพัดฉายาที่ตั้งให้
เห็นเป็นเพื่อนจึงยอมให้อภัย
อยากจะเรียกก็เรียกไปไม่ว่ากัน
เออก็รู้ว่าตัวดำซ้ำยังโหด
แถมขี้งอนจอมโกรธเสียแบบนั้น
แต่ขอร้องอย่าล้อมากไปแล้วกัน
ก๊อตซิลล่าสายตาสั้น ร้องไห้เป็น
16 กรกฎาคม 2546 19:20 น.
แว่นหนา
ก็รู้ว่าเวลากำลังผ่าน
แต่เวลาของฉันเหลือเท่าไหร่
จะยืดยั่งยืนนานได้เพียงใด
หรือแค่เพียงอีกอึดใจจะจบกัน
ขอให้เธอจำไว้ให้ดีนะ
แม้ฉันจะต้องจากไปอย่างไรนั้น
อ่ยาร้องไห้ อย่า ปวดร้าว ทรมาน
จากแต่กาย หัวใจนั้น อยู่กับเธอ
14 กรกฎาคม 2546 17:59 น.
แว่นหนา
เรายังคงรักกันอยู่ใช่ไหม
โปรดกระซิบย้ำหัวใจฉันให้หน่อย
ปัจจุบันรักเรานั้นเลื่อนลอย
มีเพียงความเหงาหงอยอยู่ข้างกาย
โอบหัวใจฉันไว้อีกสักครั้ง
ให้ได้รู้ว่าฉันยังมีความหมาย
กุมมือนี้เพื่อแบ่งปันอุ่นไอ
ใช้เป็นแรงกำลังใจให้ทนรอ
10 กรกฎาคม 2546 17:37 น.
แว่นหนา
ทั้งหัวใจเต็มไปด้วยรอยแผล
ในสมองมีแต่ความเหนื่อยล้า
สองมือกำความชอกช้ำและโรยรา
บนใบหน้าเย็นชากว่าครั้งใด
ซุกซ่อนตัวจากความกลัวที่หลอกหลอน
ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนนอนร้องไห้
ท้อเหลือเกินกับชีวิตที่เดินไป
ลมหายใจทำไมเจ็บเหลือเกิน
หน้าส่วนตัว
1412
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
