11 กรกฎาคม 2551 14:25 น.
โคลอน
ค่ำคืนหนึ่งของคนคอยเคว้งคว้าง
ยังอ้างว้างวนเวียนไม่เปลี่ยนผัน
ณ คืนนี้ก็คงเป็นเหมือนกัน
ที่ตัวฉันยังอยู่อย่างเดียวดาย
ให้ดนตรีบรรเลงเพลงขับขาน
ย้อนวันวานแม้นกาลจะห่างหาย
ยินเสียงเพลงหลับตาพักผ่อนคลาย
ลืมวันเคยกลับกลายแต่ก่อนมา
เสียงหัวใจที่เคยเต้นแผ่วอ่อน
แลร้าวรอนอาวรณ์เพราะห่วงหา
ต่อแต่นี้ไม่มีแล้วเวลา
ที่จะมาเสียน้ำตาจ่อมจม
9 กรกฎาคม 2551 16:04 น.
โคลอน
รัฐเอ๋ยรัฐบาล
จะล้างผลาญบ้านเมืองไปถึงไหน
ฤาอยู่เพื่อสืบสานความจัญไร
อวดลูกหลานหรือไงขอถามที
หากมียางบ้างคงนึกอายหน้า
เมื่อศาลพิพากษาควรคิดพี่
เออเราคงชาติชั่วและอัปรีย์
ยอมจากไปโดยดีไม่ต่อรอง
......................................
นายเอ๋ยนายก
ชอบเพ้อพกเกินทนกมลหมอง
แค่นพูดเสียน้ำลายเริ่มแตกฟอง
และจับจองช่องสิบเอ็ดวันอาทิตย์
กระเหี้ยนกระหือรือจะตอบโต้
คิดว่าโก้โชว์กึ๋นคอยแต่ขวิด
เป็นผู้ใหญ่แต่ไร้ซึ่งความคิด
ทำเรื่องผิดให้ถูกล้วงลูกไป
.......................................
นพเอ๋ยนพดล
ประชาชนก่นด่าร่วมผลักไส
ยังมีหน้าว่าทำผิดอะไร
โอ้พี่ช่างทำไก๋ไหลวันวัน
.........................................
เฉลิมเอ๋ยเฉลิม
ดีแต่เหิมเกริมไปใครบ่ยั่น
หากเข้าผับกลางคืนคงถูกยัน
อายุสั้นไม่ทันถือกระบอง
..........................................
รัฐเอ๋ยรัฐบาล
อยากทำงานอีกหรือคงไม่ต้อง
ไม่กี่เดือนเข้ามาแทบจะร้อง
น้ำตานองนี่หรือผู้แทนไทย
..........................................
3 กรกฎาคม 2551 08:15 น.
โคลอน
ดอกไม้แต่ละดอกล้วนแตกต่าง
แลเปราะบางงดงามยามพลิ้วไหว
หลากสีสันในตัวไม่เหมือนใคร
มองคราใดหัวใจก็สบาย
จะอยู่ในแจกันหรือทุ่งหญ้า
ก็เจิดจ้ารัศมีเปล่งเฉิดฉาย
ฤานี่คือความงามไม่เสื่อมคลาย
แม้โลกจักกลับกลายเป็นสีเทา
ดอกไม้แต่ละดอกช่วยแต่งแต้ม
และซ่อมแซมหัวใจที่เหี่ยวเฉา
เมื่อผ่านตาของคนที่ซึมเซา
ความเงียบเหงาเหือดหายมลายพลัน
ขอบคุณความงดงามของดอกไม้
ที่ช่วยให้โลกใบใหม่ของฉัน
มีแต่ความสดใสทุกคืนวัน
เพราะดอกไม้นานาพันธุ์จรรโลงใจ
********************************************
เพลง Sekai ni hitotsu dake no hana
-Smap-
hanaya no misesaki ni naranda
ironna hana o mite ita
hito sorezore konomi wa aru kedo
doremo minna kirei da ne
kono naka de dare ga ichiban da nante
arasou koto mo shinai de
baketsu no naka hokorashige ni
chanto mune o hatte iru
sore na noni bokura ningen wa
doshite ko mo kurabe-tagaru?
hitori hitori chigau noni sono naka de
ichiban ni nari-tagaru?
มองดอกไม้ที่เรียงราย
อยู่หน้าร้านดอกไม้
แต่ละคนอาจจะชอบไม่เหมือนกัน
แต่ดูแล้วทุกดอกล้วนงดงาม
แล้วดอกไหนจะเป็นที่หนึ่ง
การแข่งขันอย่างนั้นก็ไม่เคยมี
ต่างยืดอกอย่างภูมิใจ
ในถังที่ใส่มัน
แต่ถึงกระนั้นทำไมหนอมนุษย์เรา
ก็ยังอยากที่จะเปรียบเทียบ
แต่ละคนก็แตกต่างกันอยู่ในตัว
แต่ก็ยังอยากเป็นที่หนึ่ง
* so sa bokura wa (mo)
sekai ni hitotsu dake no hana
hitori hitori chigau tane o motsu
sono hana o sakaseru koto dake ni
isshokenmei ni nareba ii
komatta yo ni warai nagara
zutto mayotte-ru hito ga iru
ganbatte saita hana wa dore mo
kirei dakara shikata nai ne
yatto mise kara dete kita
sono hito ga kakaete ita
iro toridori no hanataba to
ureshiso-na yokogao
namae mo shiranakatta keredo
ano hi boku ni egao o kureta
dare mo kizukanai yo na basho de
saite-ta hana no yo ni
ใช่แล้ว พวกเรานั้น
เป็นดอกไม้เพียงดอกเดียวในโลกหล้า
แต่ละคนก็มีเมล็ดพันธุ์ที่แตกต่าง
เพียงทำให้ดอกไม้ของเรานั้นเบ่งบาน
ทำให้เต็มที่ในส่วนของตนก็พอแล้ว
บางคนก็ลำบากใจได้แต่ยิ้ม
ลังเลเลือกไม่ถูกเสียที
เพราะดอกไม้ที่ต่อสู้จนเบ่งบานขึ้นมาได้
ไม่ว่าดอกไหนก็สวยงามด้วยกันทั้งนั้น
ในที่สุดก็ออกมาจากร้านได้
และที่เขาหอบออกมานั้น
คือช่อดอกไม้หลากสีสัน
และใบหน้าที่เปรมปรีดิ์
แม้จะไม่รู้จักชื่อ
แต่เหมือนดอกไม้
ที่ยิ้มให้กับฉัน
บานในที่ที่ไม่มีใครสังเกตเห็น
(repeat *)
chiisai hana ya ookina hana
hitotsu toshite onaji mono wa nai kara
NO.1 ni naranakutemo ii
moto moto tokubetsu na ONLY ONE (repeat *)
ดอกไม้ดอกน้อยใหญ่
ไม่มีที่เหมือนกันเลยสักดอกหนึ่ง
แม้จะไม่ได้เป็นที่หนึ่ง
แต่ทุกดอกก็เป็นดอกไม้พิเศษเพียงดอกเดียว
ลูกรัก... เจ้ารู้จักความรักจริงน่ะหรือ พ่อไม่มีตำราอยู่ในมือ แต่ยึดถือทุกสิ่งจากจิตใจ
ลูกรัก... พ่อไม่ซักความจริงให้เจ้าไข ว่าน้ำตาหยดนี้มีเพื่อใคร เพราะพ่อเจ็บปวดใจเกินเอ่ยคำ
ลูกรัก... หากมิทักท้วงติงยิ่งถลำ เจ้าหญิงน้อยของพ่ออย่าระกำ ให้กับคนใจดำที่ผ่านมา
ลูกรัก... ความทุกข์มักจะถาโถมเข้าหา คนอ่อนแอที่ยอมแพ้ชะตา และไม่เรียนรู้ค่าต่อสิ่งใด
ลูกรัก... อย่าลืมตักตวงสิ่งที่สดใส มาแต่งแต้มชีวิตให้ละไม ณ วันวัยที่ใจนั้นยังเยาว์
......................................... เพลง : พ่อ ศิลปิน : ปั่น ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว ก่อนนอนครั้งยังวัยอ่อน เคียงหมอน พ่อนอนกล่อมขวัญ ได้ฟังนิทาน หัวใจเริงสำราญ อยู่ทุกข์ยามเรื่อยมา ปลูกฝัง น้อมนำพาให้ จวบวัยก้าวไป ใฝ่หา หมดแรง พ่อทน หวังเพียง ชื่นชม สุขทุกข์ตรม ไม่อาทร * เพียงสิ่งเดียวใจพ่อนั้นเป็นสุข ลูกสมใจปรารถนา ด้วยดวงใจที่ไร้มารยา สูงเกินค่าเอ่ยคำ ** แต่วันนี้ใยหมองเศร้า เงียบเหงา แม้เงาเคียงหมอน สิ้นแรง สิ้นลม สิ้นเคยชื่นชม ลูกทุกข์ตรม หมองเศร้า (ซ้ำ *, **) สิ้นแรง สิ้นลม สิ้นเคยชื่นชม ลูกทุกข์ตรม หมองเศร้า
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1449
