21 กันยายน 2550 14:30 น.
โคลอน
รบกวนเพื่อนๆที่มี url เพลง เปลี่ยน เวอร์ชั่น เจนิเฟอร์ คิ้ม ด้วยค่ะ
เพราะลอง Search หาดูแล้วเจอแต่ ออริจินัล ที่ร้องโดย ETC อ่ะค่ะ...ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ฉันเปลี่ยนตัวเองเท่าไรเธอก็เหมือนเดิม
จะเปลี่ยนเท่าไรแล้วเธอก็เป็นเหมือนเก่า
ต่อให้ทำดีกว่านี้ ทำสิ่งที่เธอต้องการ
ก็ไม่รู้ตรงไหนที่เรียกว่าความพอใจ
ต้นเหตุที่เธอพูดมาคือฉันไม่ดี
ต้นเหตุจริงๆ เพราะเธอมีใครรึเปล่า
ถ้าหากว่าเธอหมดรัก และหากว่าเป็นอย่างนั้น
สิ่งที่ฉันจะเปลี่ยน มีเพียงเรื่องเดียว
* คือเปลี่ยนไปรักคนที่รักฉัน เปลี่ยนไปรักคนที่ห่วงใย
ให้ใจไม่เจ็บ ใจไม่ปวด ไม่ต้องมีน้ำตา
เปลี่ยนไปรักคนที่รักฉัน และยอมรับที่ตัวฉันเป็น
ก็คงไม่เหนื่อยไม่ไร้ค่า เปลี่ยนใจรักใครคนใหม่ยังง่ายกว่า
บางอย่างเธอเคยว่าดีวันนี้ไม่ดี อยากจะรู้ว่าเคยรักกันรึเปล่า
ถ้าหากว่าเธอได้ลืม ทุกอย่างที่เรียกว่าเรา
สิ่งที่ฉันจะเปลี่ยน มีเพียงเรื่องเดียว
(ซ้ำ *)
ถ้ามีอะไรก็บอกกับฉันตรงๆได้ไหม
อย่าให้ฉันต้องเปลี่ยนอะไรโดยไร้จุดหมาย
อยากจะรักคนที่รักฉัน อยากจะรักคนที่ห่วงใย
ให้ใจไม่เจ็บ ใจไม่ปวด ไม่ต้องมีน้ำตา
เปลี่ยนตัวเองเพื่อเธอเท่าไร ก็เหมือนไร้ค่า
เปลี่ยนใจรักใครคนใหม่ยังง่ายกว่า
26 สิงหาคม 2550 16:33 น.
โคลอน
มาฟังเพลงกันดีกว่านะคะ
คนไม่พิเศษ . - B5
www.365jukebox.com
มีคนๆ หนึ่งที่ไม่ได้ดีพร้อมทุกอย่าง
และยังเป็นคนไม่ค่อยน่าสนใจ
เขาไม่ได้ทำอะไรที่ดูมีความหมาย
เป็นแค่คนหนึ่งคน
หน้าตาก็ธรรมดาค่อนข้างไม่พิเศษ
ไม่ค่อยสวยงามอย่างคนไหน
และยังเป็นคนที่ไม่ค่อยมีความมั่นใจ
ไม่ ไม่สักอย่าง
A>>แต่ที่คนนี้เขามีคือความรัก
ความรักที่ยิ่งใหญ่
ถ้าหากว่าเขามอบให้กับใคร
เขาให้ตลอดกาล
คำถามก็คือเธออยากชอบคนไม่พิเศษ
ไม่ค่อยสวยงามดูบ้างไหม
เพราะคนๆ หนึ่งที่ไม่ค่อยมีความมั่นใจ
หลงรักเธอมานานแล้ว
SOLO>>
A>>แต่ที่คนนี้เขามีคือความรัก
ความรักที่ยิ่งใหญ่
ถ้าหากว่าเขามอบให้กับใคร
เขาให้ตลอดกาล
คำถามก็คือเธออยากชอบคนไม่พิเศษ
ไม่ค่อยสวยงามดูอย่างคนไหน
เพราะคนหนึ่งที่ไม่ค่อยมีความมั่นใจ
มาขอรักเธออยู่ตรงนี้
ถ้ามีคนหนึ่งที่ดูไม่ค่อยน่าสนใจ
มาขอรักเธอ...จะยอมไหม...
เป็นเพลงที่ชอบโดยเฉพาะเสียงเปียนโน...ตอนต้นอ่ะค่ะชอบมากเลย...ถ้าใครอยู่ว่างๆเหงาๆลองเข้าไปฟังดูนะคะ...ก๊อปเนื้อเพลงมาทั้งดุ้นเลย...อิอิ
ถ้าเพื่อนๆคนไหนอยากแนะนำเพลงอะไรที่ชอบ ฝาก url ไว้เลย เดี๋ยวจะเข้าไปฟังค่ะ...ถ้าใจดีแถมเนื้อเพลงให้ด้วยก็ดีเนาะ....ไปกินกาแฟก่อนนะคะ....ฟังเพลงๆดีกว่า
12 กรกฎาคม 2550 18:51 น.
โคลอน
1.อย่าซื้อล๊อตเตอรี่ เพียงเพราะว่าถึงกำหนดวันหวยออก...ประมาณว่าเผื่อฟลุ๊ค...อาจจะถูกรางวัล...แต่ที่ไหนได้เมื่อคิดเป็นเปอร์เซ็นมาคนที่ถูกรางวัลมีเพียงไม่กี่คน
2.อย่าซื้อล๊อตเตอรี่ เพียงเพราะตามกระแส เห็นคนอื่นซื้อเลยซื้อตามเค้า....ไม่อยากตกเทรนด์...สุดท้ายคุณจะสูญเสียความเป็นตัวเองไป
3.อย่าซื้อล๊อตเตอรี่ เพียงเพราะหมอดูทักว่า...งวดนี้คุณจะมีโชค...เพราะหมอดูก็คู่กับหมอเดานั่นแหละ ถ้าเชื่อมากลำบากกระเป๋า
4.อย่าซื้อล๊อตเตอรี่บ่อย เพราะมันจะค่อยๆกัดกร่อนศีลธรรมในใจคุณให้อ่อนแอจนถึงขั้นหัวปักหัวปำ และถูกมอมเมาไปในที่สุด
5.แต่จงซื้อล๊อตเตอรี่ เมื่อคุณเกิดแรงดลใจ ว่า ใบนี้ล่ะใช่เลย...อาจจะไม่มีเหตุผล...ไม่มีการกำหนดล่วงหน้า...ท้ายที่สุดแล้ว คุณอาจจะถูกรางวัลใหญ่ รางวัลเล็ก หรือ ไม่ถูกเลย แต่อย่างน้อยคุณก็ใช้ความมั่นใจในเวลาที่เหมาะสมไม่พร่ำเพรื่อของตัวเองในการเลือก เจ็บตัวน้อยกว่า การเลือกแบบอื่นตั้งเยอะ
ปล.ทฤษฎีนี้คิดขึ้นได้ตอนที่มี จดหมายลูกโซ่เวียนมาลงที่บ้านให้ พิมพ์และส่งต่อ 29 ฉบับ จากนั้นให้ไปซื้อล๊อตเตอรี่เลขที่ชอบ ภายใน7วันจดหมายต้องไปจากมือคุณแล้ว...ถ้าไม่ทำตามจะพบกับ.......(คล้ายๆจะเป็นคำแช่งและคำขู่กรายๆ)
ไม่รู้เหมือนกันว่า ได้ที่อยู่มาจากไหน...ไม่มีชื่อผู้ฝากส่งและพิมพ์หน้าซองมา...เช้านั้นเราก็ฮัมเพลง...***เธอคือใคร***(จะมีใครไหมที่มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร )พอไปเปิดกล่องจดหมาย โป๊ะเช๊ะ เลย จดหมายปริศนาอ่านไปก็ หลอน มาก...ถ้าเป็น ฟอร์เวิดเมล์เราจะไม่คิดมากเลยแต่นี่เป็นจดหมายมาลงที่บ้าน...ในใจก็คิดถ้าขืนทำตามก็ไปสร้างความลำบากใจให้คนอื่นอีก ก็เลยตัดสินใจเอาจดหมายฉบับนั้นใส่ซองเปล่าไม่จ่าหน้าหย่อนลงไปในจดหมาย...นี่ก็ครบ 7 วันตามคำแช่งแล้วเราก็ยังปกติดีอยู่....ไม่เจ็บไม่ไข้...ไม่ป่วย...ไม่.....อืม ละไว้ในฐานที่เข้าใจนะคะ
มีใครเคยเจอลักษณะแบบนี้มั๊ยคะ แล้วคุณแก้ปัญหายังไง
21 พฤษภาคม 2550 16:12 น.
โคลอน
เมื่อก่อนนี้ ท้องฟ้า แผ่นดิน และผืนน้ำ เป็นเพื่อนรักกัน
ทั้งสามอยู่ใกล้ชิดติดกัน จนกระทั่งโลกได้กำเนิดพืชและสัตว์ขึ้น
แผ่นดินและผืนน้ำก็มัวแต่ดูแลเอาใจใส่พืชและสัตว์
จนละเลยและไม่สนใจท้องฟ้า ท้องฟ้าก็เริ่มรู้สึกน้อยใจ
และถอยตัวห่างออกไป ห่างออกไปทุกที ทุกที
จนถึงวันที่มีนกตัวแรกออกโบยบิน
แผ่นดินและผืนน้ำจึงได้รู้ว่าท้องฟ้าได้จากไปไกลแสนไกล
แผ่นดินและผืนน้ำพยายามส่งเสียงเรียกท้องฟ้า
แต่ท้องฟ้าอยู่ไกลมากเลยไม่ได้ยิน
นกตัวนั้นจึงอาสาที่จะไปบอกกับท้องฟ้า
นกก็บินสูงขึ้น สูงขึ้น สูงขึ้น และส่งเสียงเรียก
แต่เสียงนกนั้นเบาเกินไป ไปไม่ถึงท้องฟ้า
แต่นกก็สัญญาว่า ต่อไปนี้นกทุกตัวจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า
เพื่อนำข่าวจากแผ่นดินและผืนน้ำไปบอก
ผืนน้ำและแผ่นดินรู้สึกเศร้าใจที่เพื่อนได้ห่างออกไปไกล
และคิดถึงเพื่อนเหลือเกิน
ผืนน้ำพยายามที่จะม้วนตัวเป็นเกลียวคลื่นครั้งแล้วครั้งเล่า
แผ่นดินพยายามยกตัวสูงจนตั้งตระหง่าน แต่นั่นก็ยังสูงไม่พอ
ยังไม่ใกล้ท้องฟ้า
พระอาทิตย์ซึ่งเฝ้ามองดูเหตุการณ์มาโดยตลอด
ก็บอกกับทั้งสองว่า "เราอาจจะช่วยพวกเจ้าได้"
พระอาทิตย์จึงอาสาช่วย โดยการส่องแสงลงมายังผืนน้ำและแผ่นดิน
ทำให้ระเหยกลายเป็นไอ ลอยไปรวมตัวกันเป็นก้อนเมฆ
ลอยขึ้นไปบอกข่าวแก่ท้องฟ้า เล่าเรื่องราวต่างๆเป็นรูปตามที่
แผ่นดินและผืนน้ำได้พบเจอมา และบอกว่าแผ่นดินและผืนน้ำคิดถึงมาก
อยากให้ท้องฟ้าลงมาสนิทแนบชิดเหมือนเมื่อก่อน
ท้องฟ้าได้รับรู้เรื่องราว ก็รู้สึกเสียใจ แต่ก็กลับลงไปไม่ได้
"ฉันกลับลงไปไม่ได้หรอก เพราะฉันเติบโตขึ้น และอยู่สูงเกินไป
ลงไปไม่ได้แล้ว ฉันได้แผ่ขยายตัวเองจนกว้างขวาง
ที่ฉันทำได้ก็เพียงแต่เฝ้ามองดูอยู่ไกลๆ
และโอบกอดแผ่นดินและผืนน้ำไว้อย่างอ่อนโยนเท่านั้น
และถึงแม้จะมีนกบินมาส่งข่าว แต่ฉันก็ยังคิดถึงแผ่นดินและผืนน้ำ
และอยากจะบอกกับทั้งสองว่า ฉันเองคิดถึงเพื่อนมากมายเพียงใด"
ก้อนเมฆก็ตอบว่า "อยู่บนนี้นานๆก็เหงาเหมือนกัน
บางทีก็อยากกลับลงไปข้างล่างบ้าง"
ท้องฟ้าเลยบอกว่า "ฉันก็เหงาเหมือนกัน แต่ว่าฉันกลับลงไปไม่ได้
แต่เจ้าลงไปได้นี่ ถ้าอย่างนั้นฉันจะส่งเจ้ากลับลงไป
และความคิดถึงของฉันก็หนักมากพอที่จะส่งพวกเจ้าลงไปหมดทั้งท้องฟ้า"
จากนั้นก้อนเมฆทั้งหมดก็รวมตัวกัน
และรวมเข้ากับความคิดถึงอันมากมายของท้องฟ้า แล้วตกลงมาเป็นหยาดฝน
ส่งผ่านความรัก ความคิดถึงมายังแผ่นดินและผืนน้ำ
จึงไม่แปลก ถ้าเมื่อใดที่ฝนตก แล้วเราจะรู้สึกคิดถึงคนที่เรารัก
คนที่เราผูกพัน และบางครั้ง ท้องฟ้าก็ส่งความเหงาลงมาด้วย
7 พฤษภาคม 2550 10:06 น.
โคลอน
"เราแสดงความสุภาพต่อผู้อื่น มิใช่เพราะมารยาทสังคม หากแต่เพราะเรามีคุณค่าพอที่จะทำสิ่งดีๆในชีวิต"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"ต้นหญ้าที่ถูกไฟป่าเผาผลาญ ผลิใบใหม่ออกมาเสมอเมื่อมีโอกาส เกิดเป็นคนกลัวอะไรกับอุปสรรค"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"อย่ากลัวความสมบูรณ์แบบเลย คุณไม่มีทางเข้าถึงมันหรอก"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"คุณค่าของคนเราไม่จำเป็นต้องเกิดจากการกระทำที่ยิ่งใหญ่เสมอไป"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"เวลาเป็นสิ่งที่ผ่านแล้วผ่านเลย แต่น่าแปลกที่หลายคนชอบใช้เวลาไปกับการดูเวลา"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"เมื่อท้องอิ่ม เรารู้สึกว่าต้องการอะไรจากโลกน้อยลง"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"วุฒิภาวะมิใช่ได้มาจากการใช้จ่ายเงินซื้อมา แต่มาจากการใช้จ่ายชีวิต"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"จงรู้เท่าทันความทุกข์ที่เกาะกินใจเรา"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"รู้ครึ่งๆ กลางๆ อันตรายกว่า ไม่รู้เลย"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"การน้อมรับคำวิจารณ์มิได้แปลว่าตนอ่อนแอหรือโง่เขลา ยาขมรสชาติไม่อร่อยลิ้น แต่รับรองว่าดีต่อเรามากกว่าน้ำตาล"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"ความรักก็เป็นเช่นงานศิลปะ มีค่าต่อเมื่อมีคนร่วมรับรู้"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"ธรรมชาติไม่เคยวิปริต มนุษย์ต่างห่างที่วิปริต"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"ความสงสารเป็นอาวุธอย่างหนึ่ง"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
"ชีวิตก็เช่นดาวหาง มาวูบเดียว ไปวูบเดียว จะเติมเชื้อไฟให้ไฟฝันสว่างทั่วฟ้า แม้เพียงวูบเดียว หรือจะปล่อยให้มันดับไปโดยไม่เคยคิดจุดมัน ก็ขึ้นกับตัวเราเอง"
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
***ไว้ว่างๆถ้าเจออะไรดีๆอีกจะเอามาโพสที่กระทู้นี้อีกนะ.......หากใครเจออะไรดีๆไฉนเก็บไว้กับตัวจ๊ะ...มาแบ่งปันกันเถอะ***
(๑*^________________^*๑)
หน้าส่วนตัว
2324
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
