4 สิงหาคม 2548 09:37 น.
ไวยากรณ์
ไป ไป...คนไม่รักดี
วงเวียน
อยากจะไปมากนัก...ก็ไป
ฉันก็ไม่ได้อยากจะสนใจอะไรหนักหนา
ถ้าคนไม่มีใจจะรักกัน...เธอนั้นอยากจะลา
นั่น! ประตูอยู่ข้างหน้า ใช้ทางไหนเข้ามาก็ใช้ทางนั้นออกไป
คำลาสักคำ...ฉันไม่อยากให้มี
ก็แค่อยากจบกันดี ๆ ไม่ต้องมีข้อขัดแข้ง OKไหม?
ขี้เกียจทะเลาะหรือฟังข้ออ้างใด ๆ
ที่เธอและฉันรู้อยู่แก่ใจว่าสรรหามาหลอกกัน
อยากจะมีใครมากนักก็มี
ไม่ห้ามให้เสียศักดิ์ศรี ไม่ง้อให้กลับมาหาฉัน
คิดว่าดีก็ไป...ไม่ต้องมาขอความเห็นกัน
จะทำอะไรได้คนอย่างฉัน...ห้ามแล้วเธอฟังหรือไง
อยากจะไปมากนัก...ก็เชิญ
อยากจะทำตัวห่างเหิน อยากจะมีคนไหน ๆ
ขี้เกียจพูด ขี้เกียจห้าม ให้รำคาญหัวใจ
ไม่อยากสน..ไม่อยากแคร์อะไร.. เธอก็แค่คนไม่รักดี
ทางเดียวที่แยกได้..คือตาย
ไวยากรณ์
ใครหรือเขาอยากจะไป ละเธอ
บอกความจริงมาเหอะ ว่าเธอ มีเขาคนใหม่
ทำมาโทษฉัน ว่าไม่รัก ไม่มีกะใจ
เห็นเขาดีกว่าใช่ไหม ถึงผลักไส ไล่กันจัง
คำลาสักคำ เธอรึ ..ก็ไม่มี
ใช่นะซี ทำทีมาโทษ ว่าฉันหันหลัง
หาว่าฉันเป็นคนทำ เรื่องทุก ๆ อย่างให้มันพัง
ไม่กล้าเล่าความจริงให้ฟัง ใช่ไหมเธอ
อยากจะมีเขาแทนฉัน มากนักหรือไง
แต่อย่าหวังว่าฉันจะปล่อยไป ฉันจะขัดขวางเสมอ
เมื่อฉันไม่ได้ ก็อย่าฝันว่าเธอ-เขาจะได้เจอะเจอ
ฝันไปเถอะ ว่าเธอ จะมีความสุขกับเขาตามสบาย
ใครหรือเขาอยากจะไป ไม่มีทาง
ฉันจะทำทุกอย่าง ไม่มีทางให้เรื่องจบง่าย ๆ
ไม่มีวันที่ฉัน จะยอมอยู่ลำพังอย่างเดียวดาย
หรือมีเพียงความตาย ที่จะแยกเธอกับเขาได้... ฉันก็จะทำ
2 สิงหาคม 2548 13:49 น.
ไวยากรณ์
ไปแล้ว...อย่ากลับมา
ไอติมรสต้มยำ
ไม่ได้รัก...ก็ไม่ว่า
ไม่อยากมา...ก็ไม่สน
ไม่อยากเจอ...ใช่กังวล
ก็แค่คน...เพียงคนเดียว
อย่าสำคัญ...ตัวเองผิด
อย่าเที่ยวคิด...ว่าเฉลียว
อย่าคิดว่า...เป็นหนึ่งเดียว
หนทางเลี้ยว...ยังอีกไกล
เมื่อหมดรัก...ฉันไม่แคร์
อาจจะแย่..ใช่เรื่องใหญ่
เรื่องอกหัก...เจอบ่อยไป
ไม่เท่าไหร่...เดี๋ยวหายดี
ไปให้ดี...ไปให้ไกล
จะไปไหน...สักกี่ลี้
ไปเถอะไป...ไปสักที
อยู่ตรงนี้...รำคาญตา
ไม่ต้องกลัว...ฉันร้องไห้
เธอปันใจ...ไม่ถือสา
เมื่ออยากไป...อย่ากลับมา
คิดเสียว่า...ตายจากกัน
ไปแล้ว...ใยยังมา
ไวยากรณ์
ไหนไม่รัก...จะไม่ว่า
ไหนไม่มา...จะไม่สน
ไหนไม่เจอ...ไม่กังวล
กับแค่คน...เพียงคนเดียว
ใช่สำคัญ...ตัวเองผิด
ใช่เที่ยวคิด...ว่าเฉลียว
ใช่คิดว่า...เป็นหนึ่งเดียว
หนทางเลี้ยว...ใยไม่ไป
เมื่อหมดรัก เธอไม่แคร์
ดูเธอแย่ ไปกันใหญ่
เรื่องอกหัก ควรทำใจ
อีกนานไหม ถึงหายดี
ไปได้ดี...ไปได้ไกล
ถึงแห่งไหน...หลายร้อยลี้
ไปนานแล้ว...ไปหลายปี
เธอเซ้าซี้...น่ารำคาญ
ไม่เคยกลัว...เธอร้องไห้
ฉันปันใจ...เรื่องฉันหนา
เมื่อฉันไป...ใยยังมา
ตอแยว่า...ไปสักที
1 สิงหาคม 2548 22:27 น.
ไวยากรณ์
.๏ ใช่จักให้เปรียบเทียบค่าชีวี
หรือศักดิ์ศรีฤดีมีแค่ไหน
ปล่อยเวลาเลื่อนลอยกันไปใย
เหตุไฉนไม่ใช้เรียนรู้กัน
หากวันหนึ่งไม่ใช่อย่างที่คิด
สุดแต่จิตเธอแล้วจะเหหัน
หรือจักต่อแปลงเปลี่ยนสายสัมพันธ์
เปลี่ยนเป็นฉันท์เพื่อนพ้องโปรดตรองดู
ฉันมิอาจคาดเดาวันข้างหน้า
ว่าจักพาสุขสันต์หรือหดหู่
ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลผันทั่วทุกผู้
ใช่จักรู้ขึ้นอยู่ยอมรับมัน
หัวใจเคยเฉยเมยกับความรัก
เมื่อประจักว่าใช่จะสุขสันต์
มีแต่เศร้าระทมในทุกวัน
ล้วนเปลี่ยนผันไปตามกาลเวลา
แต่มิท้อเฝ้ารอหาโอกาส
เคยหวังวาดรักใหม่ใฝ่ฝันหา
รักคือรักใช่รักเพียงกายา
รักหน้าตาใช่จักจะคงทน
จักมีไหมใครหนอรักที่จิต
ที่เคยคิดแค่ขอเพียงสักหน
รักในสิ่งที่เป็นในตัวตน
ใช่ปะปนรูปทรัพย์ นฤคาร
1 สิงหาคม 2548 20:02 น.
ไวยากรณ์
กะว่าจะมาง้อ...สักหน่อย จะได้ดีกันไว ๆ
แต่เธอดันกลับทำไม่สนใจ....ทำได้ยังไงซะงั้น
เสียใจมามากพอแล้วนะ ที่เราทะเลาะกัน
แต่ดูสิวันนี้เธอไม่แคร์ฉัน...เสียใจขึ้นอีกเป็นพันเท่าคูณทวี
หรืออยาก....จะเลิกกันมากนัก
ถึงนั่งทื่อทำตัวเป็นเสาหลักไม่มีความรู้สึกแบบนี้
ถามคำก็ไม่ตอบสักคำตกลงจะเอายังไงล่ะคนดี
ปวดหัวแล้วนะตอนนี้ งงว่าจะมีลูกไม้อะไร
หรือมีคนอื่นที่สำคัญกว่า
งั้นก็รีบ ๆ บอกมาอย่าทำเฉไฉ
จะรัก...จะคบ...ไม่รักจะเลิก...พูดมาว่าเธอจะเอายังไง
ฉันจะได้ตัดใจ จะได้รีบไป ไม่มาให้เกะกะลูกตา
กะว่าจะมาง้อ...สักหน่อย จะได้ดีกันไว ๆ
แต่เฮ้อ....คงต้องทำใจกันล่ะทีนี้...ฉันคิดว่า
แค่ทะเลาะกันก็ร้องไห้จนช้ำไปหมดแล้ว...หน้าตา
แต่ก็เอาเถอะถ้าอยากจะเลิกลา...ก็บอกมาฉันจะได้รีบไป
(นอนร้องไห้อีกที)
เมื่อไหร่จะมาง้อ
ฉันรอจนชักท้อ แล้วละหนา
หรือเธอไม่เคยจะเห็นฉันอยู่ในสายตา
สิ่งที่เคยทำให้มา ไม่มีค่าบ้างเลยหรืออย่างไร
บางทีเธอเอง อาจจะมีคนอื่น
ฉันคงไม่ไปฝืน ให้เธอเลิก หรือตามตอแยไปถึง ไหน ไหน
หากเธอไม่มาง้อ คงจะปล่อยให้จบกันไป
ฉันคงทำได้ เท่านี้ ศักดิ์ศรีฉันก้อมี
บางทีเธอคงรอ วันที่เราเลิกกัน
ถ้าอย่างนั้นคง เป็นไปตามเธอฝันละซี
จะอย่างไร ฉัน ไม่มีทางไปง้อเธอก่อนอยู่ดี
พอกันที เพราะฉันเหนื่อยตามง้อมามากมาย
เมื่อไหร่จะมาง้อ
เธอคงจะพอ กับรักฉัน เธอถึงห่างหาย
ไม่มีแม้โทรศัพท์ หรือข้อความ ตอนไม่สบาย
หรือเธอจะจบรักลงแบบง่าย ง่าย จะเอาอย่างนั้นก้อได้ ตามใจเธอ
หน้าส่วนตัว
883
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
