31 มกราคม 2548 11:06 น.
ไวยากรณ์
ไอแคร่ก แคร่ก ทำไม ยังไม่หาย
แถมในใจ วุ่นวาย ถึงปัญหา
มีสิ่งหนึ่ง ข้างใน ที่ค้างคา
ว่าทำไม ขวัญตา หลบหน้าไป
หวนคิดถึง วันคืน ที่เลยผ่าน
กับวันวาน พูดคุย สื่อใจให้
คำว่ารัก คิดถึง และห่วงใย
ไม่มีค่า ความหมาย อะไรเลย
บอกได้ไหม เหตุผล ที่เธอมี
ไม่รับสาย ฉันนี้ ช่วยเฉลย
โปรดคิดถึง ความสัมพันธ์ ที่เราเคย
ช่วยเปิดเผย ได้ไหม ฉันอยากฟัง
อย่าให้ฉัน ต้องคิด ไปคนเดียว
อ้างว้างและ เปล่าเปลี่ยว เหมือนถูกขัง
ถึงสาเหตุ สัมพันธ์ ที่มันพัง
เพราะอะไร ฉันยัง ไม่เข้าใจ
ไม่มีแล้ว ที่จะ ได้พบเธอ
เป็นเพียงแค่ ฝันละเมอ ตื่นก็หาย
พร้อมน้ำตา ร้องไห้ อย่างฟูมฟาย
ว่าสุดท้าย ฉันยัง ไม่มีใคร
ฉันคนนี้ คงไม่มี แล้วโอกาส
หรือว่าบุญ วาสนา อะไรไหน
คงไม่ต้อง รอเวลา อีกต่อไป
ที่จะได้ พบเธอ .. แม้สักครา
28 มกราคม 2548 12:14 น.
ไวยากรณ์
ยามทุกข์ท้อ แค่ขอ ที่ปรึกษา
มีเวลา สักนิด คุยได้ไหม
เป็นเรื่องราว ที่ยังไม่ ตัดสินใจ
กับสิ่งที่ เป็นไป .. ของตัวเรา
ยามมีสุข แค่ขอ ใครสรรเสริญ
จะเชื้อเชิญ วันนี้ ไม่มีเหงา
หากที่นี่ นั้นมี แค่สองเรา
คงไม่เศร้า แอบเหงา .. เหมือนไร้คน
ยามปัญหา สุมวาง ท่วมทั้งหัว
ตามืดมัว จิตใจ แสนสับสน
มองทางไหน ไร้หนทาง แสนอับจน
นัยน์ตาหม่น หมองเศร้า .. ไม่มีใคร
ในยามนี้ เจือปน มีทั้งสุข
เคล้าทั้งทุกข์ แถมด้วยปัญหาไหน
เหมือนฟ้าแกล้ง โชคชะตา ที่เป็นไป
จะมีไหม ใครมา ... เยียวยาเรา
28 มกราคม 2548 10:30 น.
ไวยากรณ์
คำตอบ ไม่มี คำถาม
ในยาม หัวใจ หดหู่
เดียวดาย อ้างว้าง อาดูร
อดสู ยืนอยู่ ผู้เดียว
สองมือ ยังคง ยืนหยัด
เฝ้าหัด แม้ไร้ ใครเหลียว
ถึงจะ ยากแสน จริงเชียว
ไม่เกี่ยว ไม่ข้อง ผู้ใด
สุขใน ทางเดิน ที่มี
ถึงแม้ ทางนี้ ห่างหาย
ไร้คน ร่ายล้อม รอบกาย
ทางเดิน สุดท้าย ที่ทำ
ขอเป็น โคมทอง ส่งทาง
คอยอยู่ เคียงข้าง สุขล้ำ
กับงาน ไม่ฝืน ใจทำ
กับคำ ต้องสู้ ต่อไป
ขอเป็น ทางเดิน แห่งฝัน
คืนวัน พ้นผ่าน สดใส
เพียงแต่ ก้าวเดิน ด้วยใจ
ผ่านไป ในแต่ ละวัน
ไม่ทุกข์ ไม่ร้อน ไม่เจ็บ
ไม่หนาว ไม่เหน็บ ไม่หวั่น
ทำดี ที่สุด ในวัน
ทำฝัน ด้วยใจ ... ตนเอง
28 มกราคม 2548 10:14 น.
ไวยากรณ์
ไอโคร่ก โคร่ก ไม่หยุด กระสับกระส่าย
นอนไม่ได้ ทุรนทุราย จริง จริงหนา
แถมในใจ ยังคิด ถึงขวัญตา
ที่ทำให้ อุรา ต้องเศร้าตรม
พลิกไปซ้าย ย้ายขวา ขดตัวอยู่
นอดอุดอู้ แต่ตา เกินขืนข่ม
ในหัวคิด ถึงเขา เศร้าระทม
ไม่สุขสม อย่างที่ ควรจะเป็น
ไม่เคยเจอะ เคยเจอ ประสบหน้า
ไม่รู้ว่า จะเหมือน รูปที่เห็น
ไม่อยากคิด วุ่นวาย ให้ลำเข็ญ
เพราะแค่เป็น เพื่อนทาง สื่อออนไลน์
ได้พูดคุย กันมา เกือบเดือนแล้ว
แต่ใจแป้ว เพราะเขา เริ่มห่างหาย
ใจดวงนี้ มอดม้วย และวางวาย
อาจมลาย หากเขา .. ไม่กลับคืน
เมื่อไหร่หนอ ถึงพบ กันสักครั้ง
เกินจะยั้ง ใจรอ เกินจะฝืน
น้ำตาเอ่อ ล้นไหล เกินกล้ำกลืน
น้ำตารื้น ออกมา ไม่ตั้งใจ
เพียงเฝ้ารอ เธอนี้ ให้โอกาส
ไม่รู้ว่า บุญวาสนา ฉันมีไหม
ที่เธอนั้น จะพร้อม ยอมเปิดใจ
รับนัดให้ ฉันพบ ในสักครา ....
25 มกราคม 2548 09:58 น.
ไวยากรณ์
ได้จ๊ะคนดี
ผู้หญิงไร้เงา
ขอบอกกล่าวเล่าแจ้งแถลงไข
ถึงความในใจนี้ที่มีนั้น
ว่ารู้สึกผันผูกปลูกสัมพันธ์
มิเคยร้างห่างไกลกันนั้นเรื่อยมา
ส่วนเรื่องที่เธอคิดจิตสับสน
ทำให้เธอร้อนรนถึงเพียงนี้
ยิ่งไม่เอ่ยยิ่งทำให้ในฤดี
เธอนั้นมีความกังวลสับสนใจ
จึงขอเอ่ยเฉลยความที่ถามหา
ให้รู้ว่าในอุรามิหวั่นไหว
กับเรื่องราวครั้งก่อนที่ย้อนไป
ยามที่เธอมีใครให้อาทรณ์
แถมการมีสัมพันธ์ในวันเก่า
เธอมาเล่าเรื่องราวคราวรักร้อน
ไม่เป็นไรหรอกหนาอย่าเว้าวอน
เรานั้นยังมิสั่นคลอนแน่นอนจริง
ว่ารักเจ้าที่ใจให้ห่วงหา
แม้เจ้าเคยมีใครมาให้สุงสิง
ก็ยังรักเรื่อยไปใฝ่แอบอิง
ด้วยรักจริงเพียงเจ้าเฝ้าห่วงใย
ไม่เข้าใจหรือเธอ
ไวยากรณ์
ขอขอบคุณสำหรับคำแถลง
ที่แจกแจง รักมั่น ไม่สงสัย
แม้น้องมี เรื่องเก่า ที่เป็นไป
มั่นฤทัย รักน้อง มิสั่นคลอน
แต่ที่น้องร้องขอคือสัญญา
อยากขอให้พี่จ๋ารับปากก่อน
ว่าหากมีเรื่องใด ที่เดือดร้อน
ช่วยเว้าวอนอย่านิ่ง .. ทำขรึมไป
ไม่ว่าเป็น เรื่องงาน หรือครอบครัว
น้องหมายถึง ถ้วนทั่ว ถ้าสงสัย
หรือมีสิ่ง อื่นใด ที่ค้างใจ
บอกได้ไหมระบายให้รับฟัง
ถึงน้องนี้ไม่อาจจะช่วยแก้
ดีกว่าแน่กว่าที่จะกังขัง
อาจจะคล้ายเส้นผมภูเขาบัง
เมื่อพี่ยังนั่งคิดกลุ้มคนเดียว
สัญญาจ๊ะคนดี
ไวยากรณ์
ขอโทษด้วยเพราะพี่ไม่เข้าใจ
ในคำถามที่ฝากให้ ใจเฉลียว
พี่คิดว่า น้องย้ำ ถึงรักเดียว
คิดว่าเกี่ยว กับอดีต ที่ผ่านมา
ส่วนเรื่องที่น้องขอ พี่รับปาก
ว่าถ้าหาก มีเรื่อง ทุกข์ร้อนหนา
พี่คนนี้ ขอมั่น และสัญญา
และไม่ว่า เล็ก-ใหญ่ จะบอกไป
จะปรึกษา หารือ กับเธอก่อน
เรื่องทุกข์ร้อน จะบอก ไม่ไปไหน
เพราะรู้ว่า ตัวเจ้า เฝ้าห่วงใย
และทุกข์ใจ หากคิด ไปคนเดียว
พี่มีเรื่องหนึ่งอย่าง ที่จะขอ
พอเถอะพอ ได้ไหม เสื้อสายเดี่ยว
และกระโปรงตัวนั้น สั้นจริงเชียว
อย่าแต่งตัว โฉบเฉี่ยว .. จนเกินงาม
ไม่ขอขัดใจ
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อพี่เอ่ย คำขอ น้องจะให้
ต่อนี้ไป จะไม่ใส่ เสื้อสายเดี่ยว
กับกระโปรง ตัวสั้น แค่นิดเดียว
เพราะอาจเปรี้ยว เกินไป ดูไม่ดี
แต่พอนึก ในจิต คิดสงสัย
มีเลศนัย อะไร กันหรือนี่
เพราะแต่ก่อน แต่งไป ในทุกที
ยังชมดี สวยเด่น ที่เห็นกัน
หรือเพราะเกิด หึงหวง จึงท้วงติง
กลัวน้องหญิง ปิ๊งใคร หรือไงนั่น
จึงได้ห้าม ตามวจี ทีจำนรร
หรือกลัวภัย มาถึงกัน ทุกวันมี
แต่อย่างไร จงมั่นใจ ในประสงค์
น้องตามใจ อย่างมั่นคง ไม่หน่ายหนี
เลิกใส่เลย เฉลย เอ่ยวจี
ต่อแต่นี้ จะแต่งยาว คลุมเท้าเลย
เตือนไปเพราะหวังดี
ไวยากรณ์
ที่เอ่ยขอ เรื่องการ แต่งตัวนั้น
ไม่อยากให้ นุ่งสั้น ให้แลเห็น
เนื่องด้วยพี่ บอกตามตรง ยากลำเข็ญ
ที่ทำเป็น ไม่เห็น ใจสั่นคลอน
และเนื่องด้วย เกรงภัย จะมาถึง
อาจมีใคร คนึง ถึงน้องก่อน
ที่เอ่ยขอ เอ่ยปาก เฝ้าเว้าวอน
แค่อุธรณ์ เตือนน้อง ระวังภัย
เวลานัด กับพี่ เอาอีกแล้ว
ใยน้องแก้ว เอาแต่ เดินไปไหน
เดินดูของ มองหา เสื้อถูกใจ
และของใช้ ต่าง ต่าง ในทุกครา
ลดลดลง หน่อยนะได้หรือป่าว
จะแต่งตัว ตามชาวบ้าน ถึงไหนหา
เก็บเงินทอง ที่ได้จาก ทำงานมา
ซื้อข้าวปลา เลี้ยงท้อง ยามแก่ลง
หน้าส่วนตัว
944
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
