29 สิงหาคม 2548 19:20 น.
ไวยากรณ์
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อเธอรู้ อยู่แก่ใจ ในรักฉัน
ที่ให้กัน มั่นคง ซื่อตรงเหมือน
แถมห่วงหา พาห่วงใย ไม่ลางเลือน
จึงขอเตือน รักจริง อย่าทิ้งกัน
แค่ฐานะ ใช่ประมาณ เป็นฐานรัก
หากตระหนัก อย่างไร เชื่อใจฉัน
พร้อมจะรอ ท้อไม่มี ในชีวัน
เพียงยืนยัน สัมพันธ์รัก เธอภักดี
ให้โอกาส เธอสร้าง อนาคต
ไม่กำหนด หรือเปลี่ยนใจ ไม่ผันหนี
ทางชีวิต ที่คิดไว้ ในชีวี
หวังจะมี เธอเคียงข้าง ร่วมทางไกล
แล้วเธอหละ คิดอย่างไร ขอให้บอก
อย่ามาหลอก กลอกกลิ้ง แท้จริงไหม
ว่าคิดห่าง ร้างรัก ทิ้งหลักชัย
หรือต้องการ มีใหม่ ในใจเธอ
ไวยากรณ์
เพราะฉันรู้ อยู่แก่ใจ ในรักเธอ
ใช่ละเมอ เพ้อพก ที่ให้ฉัน
แถมซื่อตรง พักดี ในชีวัน
แต่รักนั้น ใช่หวัง เพียงครอบครอง
แตกต่างกัน ราวกับ ฟ้ากับดิน
น้ำตาริน ครั้นหวัง จะเป็นสอง
แม้จักรัก เพียงใด ไม่หมายปอง
ให้เธอหมอง ราคี เมื่อร่วมเคียง
ขอบคุณเธอ ที่ให้ ในโอกาส
เชื่อในความ สามารถ แม้จักเสี่ยง
แต่ตัวฉัน ขอเป็น ได้แค่เพียง
คนมองเมียง ดูแล อยู่ไกลไกล
หากวันใด เธอท้อ จักมีฉัน
เคียงข้างกัน ไม่หลีก หนีไปไหน
ขอเป็นเพียง สายลม กำลังใจ
เพราะไม่ใช่ แค่รัก ถึงคู่ควร
11 สิงหาคม 2548 18:34 น.
ไวยากรณ์
วงเวียน
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่ว่าอะไรเป็นอะไร
เราเลิกกันทำไม? ไม่ต้องมาถามฉัน
ถามตัวเองดีกว่าว่าวันเวลาที่เคยผูกพัน
หมดค่าหมดความสำคัญไปตั้งแต่เมื่อไร
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่สิ่งที่เธอเป็น
สร้างปัญหาไม่ว่างเว้น วันพระ วันโกน วันไหน
นอกใจ มีคนอื่นได้หน้าด้าน ๆ ก็รู้อยู่แก่ใจ
แต่ก็ไม่เคยรับความจริงได้สักที
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่ฉันไม่ได้กล่าวหา
กับสิ่งที่เธอทำงามหน้า ฉันไม่ได้ป้ายสี
อย่าปฏิเสธเลย ใครๆก็รู้ว่าเธอนะสันดานไม่ดี
ฉันเค่ไม่อยากให้เรื่องมันยุ่งไปกว่านี้ จึงขอให้เราจบกัน
ก็รู้ก็เห็นอยู่ว่าอะไรมันเป็นอะไร
แค่วันนี้ฉันทนไม่ได้กับสันดานแบบนั้น
ไม่รู้จะเป็นผู้เปนคนได้เมื่อไหร่ แต่คงไม่มีวัน
ฉันเลยไม่คาดไม่หวัง ให้เธอรักกัน วันนี้จึงขอลา
ไวยากรณ์
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่ ฉันเป็นอย่างไร
แล้วใยยังมาเข้าใกล้ .. ตอแยฉัน
ฉันยังจำได้ดี .. วันนั้นเธอบอกมันไม่สำคัญ
แค่ขอมีอะไรกัน ขอแค่นั้นก็พอ
ก็รู้ก็เห็นอยู่สิ่งที่ฉันเป็น
ยังจะมาเขี่ยวเข็ญ ให้ฉันหยุดเว้นเสียทีหนอ
ฉันไม่เคยมีใจให้เธอ แต่เธอก็ยังบอกว่าจะรอ
บ่นเรื่องนี้จบ เรื่องนี้ต่อ เธอนี่จะเอาอย่างไร
ก็รู้ก็เห็นกันอยู่เธอไม่ได้กล่าวหา
แต่ขอนะอย่า ให้ฉันหมดความอดทนได้ไหม
จบกันซักที แล้วขอร้องละ ไปให้ไกล ไกล
ก่อนที่ฉันจะหมั่นไซร้ หยุดอารมณ์ไม่ไหวละกัน
ก็รู้ก็เห็นอยู่ว่าอะไรมันเป็นอะไร
เธอน่าจะเข้าใจ ฐานะที่เคยบอกกันไว้อย่างนั้น
เป็นเพียงแค่คน ที่คบเพื่อมีความสัมพันธ์
อย่ามาคาดคั้น ให้ฉันนั้น เปลี่ยนผัน...ไม่มีทาง
11 สิงหาคม 2548 12:55 น.
ไวยากรณ์
ผู้หญิงไร้เงา
รู้ทั้งรู้ อยู่แก่ใจ เธอไม่รัก
แม้ทายทัก รักให้ เธอไม่สน
เฝ้าชิดใกล้ ใจห่วง ติดบ่วงตน
เมื่อเธอจน หัวใจ มอบให้กัน
แต่ใจเรา เฝ้าคิด ยังชิดใกล้
มอบหัวใจ ให้แท้ มิแปรผัน
แม้เนินนาน กาลผ่าน เนินนานวัน
ยังยืนยัน มั่นใจ มอบให้จริง
ส่วนเธอนั้น ฉันคิด ไม่ผิดแน่
ไม่เหลียวแล แคร์ฉัน ทุกวันทิ้ง
รักที่ฉัน นั้นให้ เธอไม่อิง
แถมประวิง ทิ้งทวน ไม่ชวนชม
ฉันจึงเศร้า เฝ้าหมอง นั่งร้องไห้
กับรักพ่าย แพ้พิษ ดวงจิตขม
แต่อยากกล่าว เล่าความ ยามระทม
ใช่อารมณ์ กับรักนี้ ที่ให้เธอ
ไวยากรณ์
รู้ทั้งรู้ อยู่แก่ใจ ว่าเธอรัก
มาทายทัก ใกล้ชิด แถมห่วงหา
ยามเดือนร้อน เจ็บไข้ อาทรมา
มิเคยเลย สักครา จักห่างไกล
แต่ใจเรา เฝ้าคิด มิควรคู่
รู้รู้อยู่ ฐานะ ประมาณไหน
เปรียบดอกฟ้า กับหมาวัด ที่ห่างไกล
ยากเกินไขว่ และคว้า มาครอบครอง
จึงทำตัว เหินห่าง ไม่แลเหลียว
อยู่ผู้เดียว ไม่คิด จะเป็นสอง
แม้จักเจ็บ หรือช้ำ น้ำตานอง
มิหมายปอง ให้เธอ มาสนใจ
ยอมเจ็บแต่ วันนี้ จะดีกว่า
หากวันหน้า รักมาก เกินข่มไหว
ถึงวันนั้น คงยาก จะตัดใจ
อาจพลาดพลั้ง ทำอะไร .. ที่ไม่ดี
4 สิงหาคม 2548 17:50 น.
ไวยากรณ์
คำตอบฟ้า
ทะเลใจ
หากโทษฟ้าฟ้าไม่โกรธหากต้องการ
แต่สงสารใจตัวเองสักหน่อยไหม
กับบางครั้งที่เจ็บช้ำในหัวใจ
ความเป็นไประหว่างเธอมันจบลง
คือบทเรียนให้ได้เจอเพื่อเข้มแข็ง
เพื่อให้แกร่งกับทุกสิ่งจากลุ่มหลง
มองฟ้าหน่อยเถิดหนาหากพะวง
น้ำตาคงไหลย้อนกลับสู่หัวใจ
ใจของเขาเป็นของเขาใช่ไหมหนอ
หากจะขอเป็นเจ้าของถูกหรือไม่
ในวันนั้นที่เขามีเธอในใจ
คิดซะว่าเคยยิ่งใหญ่ในใจนาง
แม้วันนี้หนทางเดินอาจโดดเดี่ยว
ใจไปเกี่ยวกับความทุกข์จนเมินหมาง
ขอจำไว้ฟ้าแผ่นนี้ไม่เคยจาง
ไม่ลาร้างยังเฝ้ามองเธอก้าวเดิน
เดินเถิดนะเดินต่อไปให้ปล่อยเขา
ใช่ของเราเขาก็คงไม่ห่างเหิน
ฟ้ายังอยู่ยังเคียงคู่ใช่ทำเมิน
จะเป็นเพื่อนยามก้าวเดินทุกเส้นทาง
ขอบคุณฟ้า
ไวยากรณ์
ขอบคุณฟ้าให้ข้าได้เรียนรู้
ไม่อุดอู้ทนอยู่เหมือนถูกขัง
กับบทเรียนชีวิตถาประดัง
ทุกสิ่งยังคงอยู่ อยู่ที่ตัว
รักเพื่อรักใช่รักเป็นเจ้าของ
รักหมายปองใช่รักไม่โงหัว
รักเพื่อแนะทุกสิ่งทั้งดีชั่ว
รักที่ตัว หรือรัก ที่จิตใจ
หากวันหนึ่งเขานั้นถูกพลัดพราก
ลาและจากจักเป็นเพื่อนก็ได้
หากวันหนึ่งเรียนรู้ไม่เข้าใจ
ปรับฐานะกันใหม่ คบหากัน
หลังวันเดินอ้างว้างและโดดเดี่ยว
เดินคนเดียวเปล่าเปลี่ยวเหลือเกินนั้น
หากมีหนึ่งแรงใจให้แก่กัน
จากคนเคยผูกสัมพันธ์ในวันวาน
จักเดินต่อก่อฝันอันยิ่งใหญ่
อยู่ในใจเก็บไว้หลายวันผ่าน
จักเดินไปแม้อีกนานแสนนาน
ขอเพียงฟ้า ประทาน ... กำลังใจ
4 สิงหาคม 2548 16:58 น.
ไวยากรณ์
ใช่ฟ้าแกล้งแช่งข้าให้ช้ำจิต
แต่พินิจดูแล้วฟ้าใช่ไหม
ที่มาดลบันดาลให้เป็นไป
ไม่โทษฟ้าจะโทษใครกันเล่าเออ
อันน้ำตาใช่ฟ้าทำข้าเจ็บ
แต่หนาวเหน็บเกินทนจึงล้นเอ่อ
ฟ้าหนอฟ้าดลข้าให้พบเธอ
ใยต้องเจอเธอลวงให้ปวดใจ
ฟ้าสะใจใช่หรือไม่รู้หรอก
แต่ใจบอกเหมือนใครใคร สะใจใหญ่
ข้ารักเดียวใจเดียว แล้วทำไม
ถึงต้องมาเป็นหนึ่งในหลายใจเธอ
อยากจะฝืนยืนขึ้นรับวันใหม่
แต่ข้าขอทำใจจากหมองเหม่อ
ไม่อยากไปพบปะ หรือพบเจอ
ตอนน้ำตา ท่วมเอ่อ ... อกเศร้าตรม
หน้าส่วนตัว
748
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
