8 กันยายน 2549 00:25 น.
ไวยากรณ์
ฉันยังมีเธอ...
รับรู้เสมอ .. ยามฉันหมองเหม่อ หรือสิ้นหวัง
แต่ตอนนี้.. ฉันทดท้ออ่อนล้า ไร้กำลัง
แม้แต่เธอ คนเดียวยัง .. ไม่รับฟัง.. ปัญหาที่เผชิญ
ฉันยังมีเธอ..
แท้เพียงคำเพ้อ ละเมอบอก ยามห่างเหิน
วันเวลา.. ผ่านพ้นไป.. เหมือนยิ่งเป็นส่วนเกิน
คล้ายเธอปล่อย ให้ฉันก้าวเดิน .. เผชิญ อยู่คนเดียว
ฉันยังมีเธอ..
ปล่อยให้รอเก้อ ..แท้จริงเธอ ไม่เคยหันมาแลเหลียว
อยากรู้ลึก ๆ ใจ เธอนั้น คิดกับฉันเช่นใดเชียว
หรือแค่ฉัน คนเดียว ที่คิดเข้าข้าง ตัวเองไป
ฉันยังมีเธอ..
ครั้นฉันอยากเจอะเจอ เธอบ้าง เธอกลับห่างหาย
ด้วยคำพร่ำบอก เพราะติดธุระต่าง ๆ ตั้งมากมาย
ฤาเธอมีคนใหม่ข้างกาย.. ไม่ต้องทำโวยวาย .. เพราะร้อนตัว
3 กันยายน 2549 00:49 น.
ไวยากรณ์
** เพราะ..ด้วยรัก ซาบซึ้ง ตราตรึงจิต
เพราะ..ชีวิต ถูกลิขิต ให้ห่างหาย
เพราะ..รักล้น จนเกิน จะทำลาย
เพราะ..รักหมาย ใช่แค่กาย คอยอยู่เคียง
ด้วยหวังดี กับกาล ภายภาคหน้า
จึงยอมเดิน จากมา คอยลบเลี่ยง
ต้องยอมทน เฉยเมย กับสำเนียง
คำร้องเรียก ด้วยเสียง อันโศกา
เพราะ..เข้าใจ ในสิ่ง ที่เผชิญ
เพราะ..บังเอิญ รับรู้ เรื่องปรึกษา
เพราะ..พ่อแม่ จับคลุม ถุงชนมา
เพราะ..น้องยา สับสน จักเลือกใคร
** หักใจลา จากน้อง ในวันนี้
หักใจลา แม้ฤดี จักหมองไหม้
หักใจลา เพราะพี่ นั้นเข้าใจ
หักใจลา จากไป เพราะรักเธอ ...ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
หน้าส่วนตัว
995
