ภู.ภัทรชนน
เก้าเดือนอุ้มคุมท้องแม่ครองทุกข์
ทารกปลุกท้องแก่แม่ป่วยหนัก
อกตื่นเต้นหมอตำแยมือแน่นัก
ขาวม้าถักผูกขึงแม่ดึงดัน
เมื่อหนึ่งเบ่งเร่งสองสามร้องปวด
สุดร้าวรวดลงลึกสะอึกกลั้น
เหงื่อเม็ดโตเต็มหน้าน้ำตาครัน
เสียงสวรรค์พลัน อุแว้ แม่คลอดแล้ว
กระด้งรับทารกกันตกขอบ
เห่เสียงปลอบเคียงข้างอย่างแผ่วแผ่ว
ต่อแต่นี้ต้องเลี้ยงดูอยู่ตามแนว
กล่อมขวัญแก้วอกอบอุ่นกรุ่นน้ำนม
มือแม่ปัดมดมุงมากยุงร้าย
มิมีหน่ายสร้างสุขสู้ทุกข์ข่ม
ลูกเติบโตส่งเรียนเพียรนิยม
ทรัพย์สะสมส่งเสริมเพิ่มฐานทุน
ระเบียบแบบวัฒนธรรมพร่ำสอนลูก
วิถีถูกสู่สมัยเป็นวัยรุ่น
มือแม่กร้านงานกรำพร้อมค้ำ
1687
3
0
หน้าส่วนตัว
