เพียงพลิ้ว
น้ำใจกระไรหนอมาพ้อเล่น
วจีเข่นบาดลึกรู้สึกหม่น
อยากเจียมตัวกลัวช้ำเพราะคำคน
หากยังด้นเคียงใกล้....รู้ไม่ควร
หนาวคารมห่มใจให้เก็บกด
อยากประชดลาขื่นไม่คืนหวน
กลิ่นโศกโปรยโชยฝันช่างเชิญชวน
ยอมแย้มสรวลรับเศร้ามาเฝ้าใจ
ทุกคมคำกระหน่ำเหน็บแสนเจ็บจิต
เก็บไปคิดเรียนรู้ตนตั้งต้นใหม่
มืดวันนี้มิใช่บอดตลอดไป
จะแก้ไขจนกว่าชีวางาม
แปลบคำเอ่ยไม่เคยจำถลำลึก
ความรู้สึกรักเพลินเกินจักห้าม
แม้หม่นหมองครองน้ำตายังพยายาม
ฝากนิยามในภวังค์ใครยังรอ
ลมดึกไหวดาวไกลฟ้าเดือนลาลับ
รักสลับขมหวานผสานต่อ
คืนนี้ไขว่ไม่ทันนับวันคลอ
ไม่ลออจะฝ่าจะท้าชม
หมื่นคำเหน็บเจ็บคำพ้อคนต่อว่า
ทนจนกว่
1334
21
0
หน้าส่วนตัว
