บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
แวะเยี่ยมเยือนเรือนชาน "บ้านกลอนไทย"
ด้วยอยู่ไกลแดนดินถิ่นสยาม
จำใจจากพรากถิ่นถวิลทุกยาม
จึงเข้าตามเวปไซท์ได้พบเจอ
ปกติชอบเขียนเพียรฝึกฝน
ปลอบกมลด้วยกลอนสุนทรเสนอ
บางประเด็นเป็นคล้ายใจละเมอ
จึงพร่ำเพ้อไปบ้างบางเวลา
เพราะยังเป็นปุถุชนคนในโลก
ผ่านทุกข์โศกสุขสันต์ปันคุณค่า
จึงหวั่นไหวไปบ้างบางครั้งครา
ถวิลหานาไร่เคยได้เนา
บ้างก็เอ่ยเปรยฝันถึงวันพรุ่ง
อรุณรุ่งหวังว่าจะไม่เศร้า
แม้ยามท้อก็ได้ระบายบรรเทา
ต่างใฝ่เฝ้าฝึกฝนสอนตนเอง
อิงอาศัยบ้านกลอนพักผ่อนจิต
ต่างลิขิตจินตน์นี้แม้มิเก่ง
ยังเหมือนเด็กหัดเดินเพลินบรรเลง
มิเคยเบ่งทับใครในบ้านกลอน
ในโลกนี้มีมากหลากหลายอย่าง
บน
1784
3
0
หน้าส่วนตัว
