ในวันนั้น พี่เมา เขาเหยียบย่ำ ใจพี่ช้ำ น้องรู้ อยู่เสมอ น้องอยู่เดี่ยว เปลี่ยวกาย น้องละเมอ ใจพร่ำเพ้อ นอนกะเงา เศร้าเอกา เขาเอาเหล้า มาผสม แก้กระหาย พี่ดื่มกิน สุขสบาย เสียหนักหนา ไม่ครุ่นคิด ว่ามันเจือ เปลืองกับยา นอนเอนกาย หลับตา แสนภิรมย์ เช้าวันรุ่ง ตื่นสะดุ้ง สุดผวา เขาได้พี่ แล้วหนีหน้า หลังสุขสม อย่าเสียดาย ของนอกกาย มัวนั่งจม ไม่ต้องตรม เหลือตัวเปล่า กลับบ้านไป
1065
2
0
หน้าส่วนตัว
