ญาณากร.
หยุดเถิด..เลือดเนื้อไทยซึ่งไหลบ่า
เห็นนั่นไหมหยาดน้ำตาอันพร่าหม่น
คราบความทุกข์แห่งพี่น้องและผองชน
ซึ่งเกลื่อนกล่นด้วยโถมถาไทยฆ่าไทย
เสียงเพลงชาติที่เคยพร่ำทุกคำร้อง
เคยตรึกตรองหยุดคิดสักนิดไหม
"ไทยนี้รักสงบ"
?ที่ศพใคร
เอกราชอยู่ไหนจะไปเอา
ต่อให้ย่ำเหยียบไทยกูไม่สน
เพราะอื่นคนนอกนั้นมันขลาดเขลา
แท้ผู้กล้านั่นหรือคือเหล่าเรา
จะเดินเข้ามรสุมตะลุมบอน
หรือสันติวิธีไม่มีแล้ว
จึงเปลี่ยนแนวเป็นรบพุ่งมุ่งสั่งสอน
ฟาดด้วยดาบสาดด้วยปืนยื่นร้าวรอน
กี่เดือนร้อนแผ่นดินนี้สักกี่คน
สองมือพ่อที่หมายมุ่งผดุงชาติ
แผ่นดินพ่อที่หวังวาด..พินาศป่น
ลูกของพ่อหรือแค่เหล่าทรชน
น้ำตาพ่อมี