หน้าส่วนตัว
ลมหนาว เยือนคราวใด
เตือนฤทัย ให้หวิวหวั่น
สัญญา คราเหมันต์
อดีตนั้น ฉันยังคอย
เธอว่า จะมาขอ
ฉันเฝ้ารอ มิท้อถอย
กอดฝัน อันเลื่อนลอย
แม้เหงาหงอย และน้อยใจ
มองใบ-ไม้เปลี่ยนสี
สายนที รี่หลั่งไหล
คืน,วัน ผันจากไป
มีหรือชาย ไม่เปลี่ยนแปร
เดือน,ปี ลี้บำราศ
ทุกข์อนาถ ด้วยบาดแผล
เจ็บซึ้ง ถึงดวงแด
ไร้เบาะแส แลข่าวคราว
สะทก อกสะท้าน
ยามสังขาร ผ่านวัยสาว
ดังเพชร,นิล สิ้นแวววาว
หมดสกาว ร้าวระทม
แก่เฒ่า เข้าชรา
เปลี่ยวเอกา น่าข
1314
2
0
