วรางค์
ผ่านโลกมาหลายพรรษามาเล่าเรื่อง
ให้เป็นเครื่องจำจดกำหนดหมาย
อันนักเขียนของนักกลอนที่เป็นชาย
ดีหรือร้ายหมายระวังตั้งใจตรอง
คนสุภาพย่อมถ่อนตนกมลอ่อน
ร่ายคำกลอนหวานหยดเป็นบทร้อง
ใช้ภาษาชวนฟังดังใจปอง
ท่วงทำนองลีลาสมค่าควร
คนเอะอะโผงผางอีกอย่างหนึ่ง
ไม่คำนึงคนอ่านคำสงวน
มารยาทไม่รักษาภาษานวล
แต่ก็ชวนยินดีถ้าจริงใจ
มีบางคนทิฐิมิลดหลั่น
ฉันก็เป็นของฉันไม่หวั่นไหว
ฉันจะใช้คำหยาบใครจะทำไม
เพราะสะใจ "กูดี" ไม่มีกลัว
หากได้อ่านผ่านตาอย่าไปโกรธ
อย่าไปโทษว่าเขาเป็นคนชั่ว
ใครทำอะไรก็รู้อยู่แก่ตัว
อย่าเกลือกกลั้ว...อยู่เฉยๆเปรยให้ฟัง
ดูคำเม้นท์เขาหาให้เกียรติหญิง
เลยมาติงให้ร
1647
1
0
หน้าส่วนตัว
