คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
บันดาลใจจากกลอน มนต์ดอกโศก ของ saluakphin นะครับ
สะท้านใจ สงสารสาวใต้เงาโศก
แลวิโยค ละห้อยไห้ใจรวดร้าว
สองแก้มช้ำน้ำตาหลั่ง พะพรั่งพราว
พี่สุดหนาวใจแสนแม้นคืนร้อน
ปล่อยเธอร้องไห้เนานาน ผ่านคืนนี้
ล้างใจที่เหนื่อยนั้นให้ผันผ่อน
ค่อยล้างใจไปเถิดหนา อย่าอาทร
เมื่ออาวรณ์ถึงที่สุดก็หยุดเอง
..ใจเจ้า จะแจ่มใจใสกระจ่าง
ละวางเรื่องครั้งหนโดนข่มเหง
พริ้วพราย เพลงใหม่ได้บรรเลง
ไม่ต้องเกรงใจเขา เราเจ็บ พอ
พี่แอบเงาอีกไม้หนึ่งซึ่งอยู่ข้าง
แอบมองนาง ถ้าขอได้พี่หมายขอ
ละเงาโศกมาเมื่อไหร่ใจพี่รอ
.. สร้อยดอกรัก จะสรวมศอพะนอนาง
832
2
0
หน้าส่วนตัว
