รวมมิตรนักเขียน
ตะวันลา จากฟ้าใหญ่ ไปนานแล้ว
เหลือเพียง ดวงจันทร์แก้ว แววไสว
กับดารา กระพริบ ระยิบละมัย
ประดับไว้พราวพร่าง กลางนภา ม้าก้านกล้วย
ริมลำธารยามค่ำน้ำรินไหล
หิ่งห้อยน้อยลอยไปปลายขอบฟ้า
แสงกระพริบยิบยิบสวยหนักหนา
ทั่วนภาประดับแสงแห่งดาวเดือน dokkoon
แสงศศิส่องกระทบบนยอดหญ้า
ลมพัดมากระทบหญ้าหญ้าก็เคลื่อน
หิ่งห้อยน้อยแข่งแสงแม้แสงเลือน
เหล่าสัตว์เลื่อนตัวกลับลับแสงจันทร์ คคนัมพร
เสียงหรีดหรึ่งเรไรในราวป่า
กระซิบว่าแสงจันทรางามเฉิดฉัน
นกตัวน้อยเกาะกิ่งคอยพูดคุยกัน.
ว่าแสงจันทร์นวลสวยด้วยสีทอง/ คะน้า
เยือกพระพายชายพัดสะบัดโบก
ลมกระโชกกระชากฝุ่นฟ่องข
1021
2
0
หน้าส่วนตัว
