ปากกาดอกไม้(2)
บ่อยครั้งที่ฉันก็อยากยิ้มอย่างใครบ้าง
แต่หัวใจลืมทางยิ้มแล้วเธอรู้ไหม
หัวใจที่ขาดน้ำมาเติมใจ
ย่อมแห้งเหี่ยวและเฉาไปตามเวลา
เก็บงำความรู้สึกในใจ
เกินกว่าใครจะเห็น
ยิ้มได้หากใครอยากให้ฉันเป็น
แต่อาจแฝงเช่นรอยน้ำตา
อาจจะเข้มแข็งภายนอก
แต่ภายในมันบอกว่าอ่อนแอรู้ไหม
คนกลัวกลัวแสดงความกล้าเพื่ออะไร
ไม่ใช่เพื่อรอใครสักคน มาเห็นใจ
ลึกๆที่ใจแอบหวัง
ว่าจะยังมีใครสักคนเห็นไหม
ความกล้าของคนอ่อนแออย่างฉันไง
ภาพลวงตาที่ใจมันสร้างมา
และแล้วเมื่อเจอคนอย่างเธอ
หัวใจมันล้นเอ่อทันทีรู้ไหม
ความรู้สึกกลับเต็มทั้งใจ
เมื่อมีใครรู้ว่าฉัน มันอ่อนแอ
เธอมาดึงฉันออกจากมุมเปลี่ยว
พาไปเที่ยวกับ
2330
5
0
หน้าส่วนตัว
