12 กุมภาพันธ์ 2547 04:31 น.
tiki
เงียบเงียบคนเดียวอย่างนี้
ความรู้สึกดีดีหนหลัง
ความรู้สึกมากมายเสียจัง
ขอหวังไม่รู้สีกอะไร
อีกคืนอีกวันผันผ่าน
ความรักเคยซ่านผ่านไหว
ก็เพียงอารมณ์ผ่านไป
ไม่จริงจังอะไรใครคน
ฝันถึงแสงดาวท้องทุ่ง
ฝันมุ่ง...ถิ่นไพร...ใสสน
ฝันหา....รักใคร...ในตน
พอพ้น....ผ่านกัน...ผันลืม
สิหลง..พะวง...หรือไฉน
น้ำใจ.....ใครหรือ...ทำปลื้ม
เก็บตัว.....แยกย้ำ...*หยิบยืม*
รักเอ๋ย...หลงลืม...หลงตน
รำพึงก่อนเช้าสิบสองกุมภ์
ตกหลุม สิ่งใด....ให้ฉงน
อ้อล้อ.....รักเร่...หลงกล
ไม่เห็น......สักหน.......คนใด?
ขอเพียง...ใจฉัน...วันนี้
สุขสงบ.....วจี......ใจใส
ขอเพียง.....ทุกคน.....สุขใน
ใจตน......แน่ไซร้.........ดีงาม
หวังให้.....ใจผ่อง...พิสุทธิ์
ก้าวรุด....ลืมคน...เหยียดหยาม
ทุกก้าว....ไกลคน...ลบลาม
ทุกความ....เมตตา...การุณย์
ในนามแห่งความรัก...ตัวเราซะเหลือเกิน
ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
แม้นจะข้ามวันมาแล้ว
แต่ความรู้สึกยังตราตรึงร่มเย็นในใจ
ดืกที่ผ่านมา
สาวน้อยสวยใส
นำขนมเค้กมาให้
พร้อมจุดเทียน
รักแม่คะ ขอให้แม่สุขสันต์วันเกิด
จริงๆเมื่อวานจะเอ่ยสักคำก็มิกล้า
ปล่อยให้เหล่าปวงประชา
รินหลั่งรจนาเชือดเนื้อเถือหนังอยู่ตามหน้าเว็บ
คาวันเกิดเราได้สะใจดีจริง
ความสุขอยู่ที่บ้านนี่แหละ
กับหัวใจดวงน้อยของบ้านเรา
อยากให้ทุกคนรักบ้านของตนมากมาก
รักใจ
ประคองใจ
ทุกคนในบ้านไว้นะคะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 219308 - 13 ก.พ. 47 - 15:39
11 กุมภาพันธ์ 2547 08:12 น.
tiki
อิสระวรรณ..
กุมารน้อยท่องโลกอย่างเริงร่า
ห่างบิดามารดาออกจากบ้าน
ไปเร่ร่อนกลางสถล..สำเริง..สำราญ
จากไปนานมิอยากกลับปรับใจกาย
เหตุผลเฉียบ..กฏระเบียบ......มันมีมาก
เขามิอยาก....อยู่ในกฏ..ตะแกรงข่าย
เขาอ้างเหตุอิสระ.ใจ..ใช่สนตะพาย..?
ใจและกาย...คือผลงาน....สืบสานวรรณ
จะทุกข์ยากจะลำบากอยู่ล้นเหลือ
เขาไม่เบื่อ...อิสระภาพ.....เกินใฝ่ฝัน
สองมือแบก....สองบ่าคอน...ก่อนตะวัน
จะลับฟ้า....ก็ฝ่าฟัน....ด้วยสองมือ
มีชีวิตอยู่ข้างถนน....คนเดินผ่าน
ใจห้าวหาญ......สู้กว่าควาย........เจ้าสัตย์ซื่อ
หนีจากบ้าน.....มาทำงาน........ราวกิ้งกือ
ทั้งแบกถือ......หาบหาม.......ตามที่มา
แต่อิสระ......ยิ่งใหญ่......ในชีวิต
เอกสิทธิ์........อิสระภาพ.......ตราบแรงกล้า
ตราบชีวิต......จะลิขิต......บิดปัญญา
ให้เหหัน.......ลำบากท้า.......โลกาแรง
กว่าจะรู้.....หมดไป.....ไกลเกินครึ่ง
กว่าจะซึ้ง.....ใจดื้อดึง........อันแอบแฝง
กว่าจะพบ.........ว่าทางตัน....มันสำแดง
ไร้เรี่ยวแรง.......นึกถึงบ้าน.......ก็รานร้าว
กลับไปบ้าน......หวังว่า.......หาพ่อแม่
ก็พบแต่.......เรือนร้าง.......อันว่างเปล่า
ชาวบ้านว่า.......พ่อตายก่อน.....ไปนานยาว
ส่วนแม่เจ้า......เร้าอัมพาต.......ขาดคนดู
แต่บุญแม่.......เค้ายังมี........ที่เจ็บหนัก
ไร้คนรัก.......คนประคอง.......คนเคียงคู่
แม่เจ็บหนัก........ก็ตายซ้ำ.....กรรมของกู
เจ้าหนี้เขา.......รื้อเรือนคู่.....พอค่าคืน
เจ้าหนุ่มใหญ่........ใจสลาย.....คล้ายสิ้นท่า
นั่งปิดหน้า.........ร้องไห้........ไร้ยางฝืน
น้ำตาพราก......จากพ่อแม่ .......แต่วานซีน
จะคิดคืน........ทั้งชาติ....นี้.........ไม่มีทาง..!!!...
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันเพศวัยไร้ตัวตน
tiki
10 กุมภาพันธ์ 2547 17:21 น.
tiki
เดือดร้อนอะไร......ข้าฯเปลือยใจ ...?
แม้นรักจะทำงานกับน่านฟ้า
ใจเต็มสี...หรรษา....สีหม่นไหม้ ...?
ฟ้าก็เห็น....แสงมันสว่าง......จากกลางใจ
แต่จะสว่างด้วยสีอะไร...อีกเรื่องกัน
บ้างสว่างด้วยแดงโร่แห่งตัณหา
บ้างม่วงดำ...ดุจดารกาใน..แรมมืดนั้น
บ้างเหลืองอร่าม........ด้วยพุทธจริต......ฤทธิ์ประพันธ์
บ้างฟ้าใส........ขาวกระนั้น.......ด้วยใจตน
ก็เพียงกิเลศ.....ราคะ......จะพาไป
ตัณหาใหญ่......ในใจ.....ไม่ต้องฉงน..
ล้วนส่งสี........ดุจใจรุ้ง........พุ่งจากตน
จะกังวล.......บ่นอะไร........กับใจเรา...?!!
ข้าฯทะนุถนอม......กล่อมเกลี้ยง.......เลี้ยงใจข้าฯ
เจ้าทารก.......ไร้เดียงสา.....มันมาเข้า
มาสิงสู่.........สนุกสันต์.......แสนวันเยาว์
อยากจะเร้า........เร่งอะไร.......ช่างใจมัน.....
ต่างคนต่าง......มีกรรม...เคยทำผูก
เคยเป็นพ่อแม่ลูก...ผูกใกล้ฝัน
หรือเคยสนิท.......เสน่หา........ในปลายบรรพ์
บุปพกาล.....อันผ่านผัน.......วันเนิ่นยาว
แม้นรักจะทำงานกับน่านฟ้า
จะเปิดใจ........หมื่นครั้งเวลา.......เผื่ออื้อฉาว
ข้าฯก็ไม่.......เดือดร้อน........ในเรื่องราว
จงข้ามก้าว.......ดูท้องฟ้า......สินั่นอะไร ??
ล้วนคลื่นเสียง...กระซิบกระซาบ.....กำซาบซ่าน
จากฝีปาก......ระริกหวาน.......ล้วนขานไข
เปิดโทรศัพท์.......ไร้สาย........คายพจน์ไกล
หมื่นล้านไหล.........พรูพลั่ง.......ทั้งล้านความ
น่ะเปิดใจ.......ในสื่อคลื่น.....ที่หมื่นล้าน
แล้วมาสะท้าน.......ใจเดียวข้าฯ....มาหมิ่นหยาม?
เอาเครื่องวัด........จับคลื่นเท็จ......เผด็จความ
ที่ลุกลาม........หมื่นล้านถ้อย......พร้อยบนฟ้า
เครื่องคงสั่น...งันงก...ผงกไม่ทัน
ด้วยหนาวสั่น........เท็จวจี.......ที่ผ่านหล้า
เสียงโทรศัพท์......ไร้สาย.......พรายผ่านฟ้า
ล้วนวจี........เท็จมายา........ในคลื่นไกล
ข้าฯมีเพียง......ใจเดียว....ที่คงนิ่ง
ไม่เกรงกริ่ง.........ที่จะเผย.....เอ่ยความไข
ด้วยความซื่อ.....ถือสัตย์......ซึ่งรัดหทัย
จะเดือดร้อน.....ข้าเปลือยใจ.....ทำไม.ฤา???... .....
. ในนามของความรัก ...แห่งกุมภาพิศวาส
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
10 กุมภาพันธ์ 2547 02:32 น.
tiki
บางสิ่งซึ่งมีไม่รู้ค่า
เรามีมากมายหลายสิ่ง
วางทิ้งวางทิ้งไม่รู้ค่า
วันไหนมองหันกลับมา
รู้ไหมว่าเรามีสิ่งใด..?
บางครั้ง....เรามี..หัวใจดวงหนึ่ง
ใครบางคนซึ่งแสนอ่อนไหว
แต่เรามิได้รู้ค่าใคร
ทิ้งเขาไว้...บนหอคอยแต่ลำพัง
ใครบางคนปราถนาความอบอุ่น
ความการุณย์เคยมีแต่หนหลัง
แม้นเพียงปลอบอ่อนโยนเพียงบางครั้ง
คือพลังให้ชีวิตคิดก้าวไป
แต่เมื่อเธอมีขีดข้ามหามบนตัว
บนหูหัวเธอตำแหน่งช่างยิ่งใหญ่
สิ่งเล็กน้อยสิ่งมีค่าควรเยื่อใย
เธอกลับปล่อยเขาไว้ตามลำพัง.....
เขาคือคน...คน..คน
..ซึ่งมีชีวิต
เขามีสิทธิ์มีชีวิต..นอกใบสั่ง
ควรได้รับ........ความอ่อนโยน..เป็นกำลัง
สู่อีกฝั่ง...ในอ้อมฝัน...อันเยือกเย็น
เขาคือคนผู้มีความปราถนา
ไฟในตา.....ร้อนเร่า.......ซึ่งมองเห็น
เลือดในตัว....ซึ่งอุ่นพล่าน...ซ่านกระเซ็น
แต่แฝงเร้น....ด้วยคนเป็น...แต่เย็นชา
คือความรักสู่กันวันละน้อย
คือหมั่นคอย...พรวนดิน...รดน้ำท่า
คือจัดแต่งใบ..ต้น..จนงามตา
คือคุณค่า...ของใจ....ผู้ใยดี
ของทุกสิ่ง...คนทุกคน...น่าสนใจ
การมอบความรักให้......ไล่ศักดิ์ศรี
ใจประทานเมตตาและปรานี
สวรรค์นี้....ช่างกระไร!...ใยเลือดเย็น ..?
. ในนามของความรัก
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
9 กุมภาพันธ์ 2547 15:48 น.
tiki
ขอบพระคุณล้นฟ้าแม่ขา...แม่ของลูก
จากวิญญาน....ถูกมัดผูก.......มาแอบซ่อน
มาแอบอยู่........ในครรภ์.........แห่งมารดร
เกิดก่อกร.......กายตน.......บนเลือดน้ำ
ถึงลำบากยากเข็ญสักเพียงไหน
จะน้อยเนื้อต่ำใจเหลือจะห้ำ
แม่อุดส่าห์ประคองลูกมิให้ช้ำ
เจ็บระกำมาตลอดยิ่งคลอดร้าว
แม่เจ็บปวดรวดกว่าคราหนไหน
สิบชั่วโมงผ่านไปเหลือจะกล่าว
นับเป็นการคร่ำคลอดนานหยอดยาว
ทรมาณเจ็บร้าวสุดพรรณนา.....
อยากไม่อยากได้ลูก...ลูกมิรู้
ด้วยเหนื่อยยากสุดผู้....ผ่อนจะว่า..
ต้องแบกรับสารพัน..อันเหนื่อยล้า
ทุกทิวา...ทุกราตรี...ที่คับแค้น
แม่เจ็บจำ....เคืองขามและ แค้นคาด
ถูกเหล่าญาติ..ซ้ำกด ....กำสรดแสน
แต่เลี้ยงลูก....มาด้วยกาย.....ใจมากแม้น
เทพธิดา.....งามล้ำแดน......ของลูกนี้
พระเดชพระคุณล้นฟ้ามหาศาล
สุดว่าจักคืนผ่านให้หมดหนี้
แม่เจ็บกาย...เจ็บใจ...ทุกข์ทวี
ลูกคนนี้.......มีแต่ทำ....นำร้อนใจ
ช่างด้านดื้อ.....ถืออิสระ....เกินจะเทียบ
มิยอมให้......ใครเหยียบ.....ฤๅย่ำได้
อีกดึงดื้อ.......ถือตน....ชนชั้นใด ?
แม่เหมือนไม่ เตบเห็น...ดั่งเป็นมา
ซึ่งอบรม.....บ่มล้วน......ถี่ถ้วนนัก
เหตุด้วยรัก........ห่วงลูก......พะวงหา
เหตุด้วยห่วง......แสนห่วง .....บ่วงวิญญาน์
ลูกเหมือนบ้า.......ไม่ปรานี.......แม่นี้เลย
ใกล้วันเกิด......ลูกแล้ว......แม่แก้วฟ้า
จะกราบกราน.......บาทมารดา.....ของลูกเอ๋ย
จะยกเท้า.......แม่มา........ให้หน้าเกย
จะกราบแม่........หมดกว่าเคย......ทั้งใจกาย.....
พระเดชพระคุณ....ล้นฟ้า......มหานภ
มิเคยจบ........สำนึก........จวนจวบสาย
หากผ้าเหลือง......ไม่ยกนำ.......สาธยาย
คงจะร้าย......สามโลกสาป.......ตายบาปแทง
ด้วยพระคุณ......เมตตา......แห่งผ้าเหลือง
ได้ขุดทิ้ง.........ขัดเคือง....เรื่อ.เรืองแสง
สาดสำนึก.......สู่ใจ........ให้แสดง
ธรรมะแจ้ง........เจิดจ้า.........กล้าประกาย
ให้ลูกรู้......พระคุณแม่.....แต่หนไหน
ฉุกจับใจ......สำนึกตน.....คนชั่วร้าย
ชาตินี้จะ.....ลบคราบ.......บาปอันตราย
ขอสลาย.....ทุกข์แม่......แต่เนิ่นนาน
ลูกกราบเท้า........แม่ที่รัก.....จักขอกราบ
ลูกซึ้งทราบ.......พระคุณล้น........ที่พ้นผ่าน
ที่ครอบหัว......ยกให้ลูก.....ถูกทุกวาร
ใครประจาน......แม่ฝ่าฟัน....กั้นทุกทาง
นี้ชีวิต .......แทบเท้า......ลงกล่าวถ้อย
กราบฝังรอย..........พระคุณแม่.......ผู้แต่สร้าง
ผู้รักลูก........กว่าผู้ใด.....ร่มใหญ่กาง
โอบปกปัก......รักมิห่าง.........ทุกเวลา
. ในนามของความรัก แด่แม่ผู้มีพระคุณสูงสุดของข้าฯ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
หน้าส่วนตัว
670
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
