13 มีนาคม 2550 18:41 น.
หยกสีหม่น
หนึ่งสมองสองมือที่ถือมั่น
รอคอยวันสุดท้ายใกล้มาถึง
อุปสรรคขวากหนามตามตอกตรึง
จับเราขึงพาดไว้หมายให้สิ้น
หนึ่งหัวใจทรนงองอาจนัก
สิ่งใดหาญอาจหักจักดีดดิ้น
แม้นต้องแลกด้วยศักดิ์ศรีพลีชีวิน
จะมิยอมสูญสิ้นในศรัทธา
หนึ่งความฝันสั้นนักจักทนฝืน
สู้หยัดยืนกลืนกล้ำย่ำค้นหา
แม้นวันนี้ยังไม่ถึงซึ่งเวลา
จักไขว่คว้ามาไว้เป็นของตน
หนึ่งวันหน้าครานั้นถึงวันแน่
หากวันนี้มิยอมแพ้ความสับสน
ยอมทนทุกข์อยู่ในห้วงแห่งวังวน
หนึ่งวันนั้นหลุดพ้นเพลิงสุมใจ
ศรัทธาแห่งชีวิต ..
แก้สิ่งผิดเป็นถูกเคยผูกไว้
นำทางเราก้าวเดินดั้นด้นไป
สู่ความฝันอันยิ่งใหญ่ในใจตน ..
4 สิงหาคม 2549 11:42 น.
หยกสีหม่น
ชีวิตนี้ทำผิดพลั้งหลายครั้งนัก
แม้นตระหนักให้ดียังมีผล
ก่อเกิดทุกข์ระกำช้ำเกินทน
อยากหลุดพ้นจากบ่วงลุล่วงไป
แม้ย้ำคิดย้ำเตือนเสมือนถูก
กลายเป็นผูกเงื่อนปมปัญหาไว้
พยายามแก้มันสักเพียงใด
ยิ่งทำให้ปมแน่นแสนยากเย็น
หยิบกรรไกรหมายว่าจะตัดขาด
แต่มิอาจข่มใจมีนัยเร้น
หากตัดปมเหมือนตัดใจให้ลำเค็ญ
หมดปัญญาฆ่าเข่นต้องเว้นวาง
เชือกทั้งเส้น
มันกลายเป็นปุ่มปมทับถมร่าง
เจ็บปวดปร่าทุกอณูสรรพางค์
ร้องครวญครางดิ้นรนไร้คนแล
30 กรกฎาคม 2549 23:22 น.
หยกสีหม่น
เมื่อเดินมาจนถึงซึ่งสุดทาง
มิเป็นอย่างที่จิตเคยคิดหวัง
ปราสาททรายที่ก่อพอมันพัง
เกินกำลังรั้งไว้ให้เหมือนเดิม
พยายามกอบก่อมิท้อแท้
ยังคิดแก้หาหนทางเพื่อสร้างเสริม
โกยเม็ดทรายรายรอบกอบมาเติม
แรงฮึกเหิมด้วยพลังความตั้งใจ
คลื่นยังโถมโหมซัดดังอัดอั้น
คงดื้อรั้นต้านทานประสานใหม่
แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยหนักสักเพียงใด
เราจะไม่ปล่อยมันพังทลาย
ปราสาทสวยงาม ..
เสร็จสิ้นตามลิขิตดั่งคิดหมาย
พลันคลื่นซัดสาดใส่ให้มลาย
เหลือเพียงทราย .. เศษซากแค่กากเดน ..
21 มีนาคม 2549 12:58 น.
หยกสีหม่น
ฝากความหวังฝังไว้ให้กับฉัน
คิดหรือว่าหวังนั้นสมดังหมาย
ฉันมิใช่เจ้าหญิงในนิยาย
มิอาจคู่เจ้าชายในนิทาน
ฝากความรักพักพิงจะยิ่งหนัก
เข้าพำนักเพียงครู่ดูเหมือนหวาน
แท้ที่จริงมิอาจเทียบรสน้ำตาล
เพียงไม่นานพาลเปลี่ยนเป็นรสขม
ฝากความฝันวันใสให้เธอคิด
จะผูกติดกับใครให้เหมาะสม
ผูกไปแล้วเกิดเงื่อนเลื่อนเป็นปม
หากผิดคนคงระทมตรมสิ้นดี
ความหวัง - ความรัก - ความฝัน
สิ่งเหล่านี้สำคัญสมควรที่
จะตริตรองใคร่ครวญให้ถ้วนถี่
ฉันคนนี้ดีพอจะรอไหม? ..
26 ธันวาคม 2548 00:42 น.
หยกสีหม่น
แค่เพียงคำว่า ' รัก ' มักไม่พอ
มิเอื้อมอาจร้องขอให้รอฉัน
แค่เพียงคำว่า ' รัก ' ใช่ผูกพัน
มิอาจสร้างทางฝันร่วมกันไป
แค่อยากพบสบตาหาความหมาย
อธิบายความจริงสิ่งสงสัย
แค่เพียงอยากเอ่ยคำพูดพิสูจน์ใจ
มิอยากปล่อยมันไว้ให้ผ่านเลย
แต่มิอาจเอื้อนเอ่ยแม้เพียงคำ
กลัวเจ็บช้ำซ้ำซากหากเปิดเผย
ระทมนักรักเราเศร้าตามเคย
ต้องตกเป็นจำเลยหากเผยมัน
แค่เพียงคำว่า ' รัก ' ต้องหักไว้
เก็บความนัยซ่อนเร้นดังเช่นฝัน
แค่เพียงคำว่า ' รัก ' ใช่ผูกพัน
จะฝังไว้ตราบจนวันฉันสิ้นลม
หน้าส่วนตัว
1330
