สล่าผิน
มองถนนหนทางพรางให้คิด
พาให้จิตย้อนไปในวันเก่า
ทางสายนี้ก่อนนั้นเมื่อวันเนาว์
เคยพาเจ้าทุยเดินเพลิดเพลินใจ
มีแต่รอยล้อเกวียนวนเวียนบด
รอยเลี้ยวลดคดโด้งหาตรงไม่
ตอนนี้นั้นผันเปลี่ยนเพี้ยนออกไป
ช่างทำให้หวนนึกระรึกครวญ
หนังสติกติดมือถือองอาจ
คอยจ้องกวาด ตาแล แย้ในสวน
จ้องจะยิงวิ่งไล่ไม่เรรวน
เป็นขบวนเพื่อนพ้องจ้องไล่มัน
เดี๋ยวนี้นะถนนหนทางนี้
กลับได้มีเปลี่ยนแปลงแห่งสีสรร
มีแต่รถเร่งรี่บี้ไล่กัน
ทุกทุกวันเสียงดังแทบคลั่งตาย
เคยสงบร่มรื่นค่ำคืนเก่า
ช่างน่าเศร้าเล่าไปน่าใจหาย
หวลอดีตจิตเพลียเพราะเสียดาย
หลากสิ่งกลายเรื่องเล่าน่าเศร้าจัง
เก็บพุทรามากินเมื่อถิ่นเก่า
บ้า
1066
2
0
หน้าส่วนตัว
