ธีรธัช
*******************************************
*******************************************
เคยมองฟ้านภาสูงเกินเอื้อม
สีครามเลื่อมเมฆาลอยละล่อง
สายลมพัดพาปุยหลิวปลิวละออง
สู่ครรลองเทวาสุราลัย
เคยฝันอยากบินสูงสู่ท้องฟ้า
เพื่อค้นหาสิ่งสรรพที่โอบไว้
ไปมองโลกในมุมมองไม่เหมือนใคร
ปล่อยหัวใจให้โบยบินไปสุดไกล
มาวันนี้ได้โอกาสไปมองลง
สิ่งประสงค์บนแดนดินถิ่นที่หมาย
ได้ยืนอยู่บนสิ่งสร้างสูงสุดใจ
รู้สึกได้ความยิ่งใหญ่ตระการตา
มองทิวทัศน์ขุนเขาที่ห้อมล้อม
แต่ละป้อมปราการแกร่งดุจผา
ขึ้นไปมองเหมือนทุกสิ่งอยู่ในสายตา
เกินจะหาคำบรรยายให้เทียบเคียง
ขอคำรพถวายสดุดี
มนุษย์ที่สร้างสิ่งที่ยอ