ผู้หญิงไร้เงา
ตลอดเวลาที่ผ่านมาของความผูกพัน
เธอเริ่มแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าไม่ใช่ฉัน..คนที่เธอรัก..ผูกพันและห่วงหา
แต่เป็นใครอีกคนที่ใกล้เธอซะจน..เธอมองผ่านตา
จนวันนี้เธอได้รู้ว่า...อุราของเธอมีใคร
แต่เธอก็ไม่กล้าพอที่จะบอกกับฉัน
ให้รู้ว่าความสัมพันธ์ที่ผ่านมานั้นแค่หวั่นไหว
หาใช่รัก..หาใช่ห่วงหา...หาใช่มีใจ
แค่รู้สึกปลื้มจนหลงไป..คิดว่าฉันเป็นคนที่ใช่ในใจเธอ
แต่กับเขาคนที่เธอเคยมองผ่านตา
กาลเวลากลับเริ่มยืนยัน...ถึงความผูกพันที่มั่นเสมอ
จากความห่วงหา...นำมาให้พบเจอ
ความรักที่ล้นเอ่อ...จนทำให้เธอต้องหนักใจ
ส่วนเขาคนนั้นก็คงรักเธอเช่นกัน
ถึงได้ยอมผูกพัน..ทั้งที่ยังมีฉันเคียงชิดใกล้
แถมยังห่วง