Cin
อดทนมานานแล้วกับความเจ็บปวด
ไม่เคยพูด ไม่เคยบ่นว่ามันรวดร้าวสักแค่ไหน
ยิ่งไม่พูด ไม่โวยวายเหมือนเธอยิ่งได้ใจ
มาวันนี้เราลองมานั่งคุยกันหน่อยเป็นไร..จะได้รู้สักที
เธอจะเหยียบจะย่ำให้ช้ำสักเพียงใด
ฉันก็ยังทนอยู่จนได้จวบจนวันนี้
เคยคิดว่าสักวันเธอคงจะเห็นว่าฉันดี
แต่ทำเท่าไหร่ก็ไม่เคยที่จะมีคำว่าเพียงพอ
ยิ่งนานวัน ยิ่งปวดร้าว ยิ่งเหินห่าง
วันเวลารวมทั้งระยะทางก็ยิ่งท้อ
เหมือนเราอยู่ไกลแสนไกล..ระหว่างรอยต่อ
ต่อไปฉันคงไม่รอ ไม่ง้อ ไม่ใส่ใจ
เคยบ้างไหม สักครั้งที่หยุดคิด
ว่าสิ่งที่เธอทำกับฉันอยู่นั้นมันผิด คิดบ้างไหม
ฉันเป็นใคร ลืมแล้วหรือ หรืออย่างไร
ถึงได้ทำกันลง