รู้บ้างไหมว่าใจกูทรมาน.... ที่เห็นมึงกับมันผ่านไปต่อหน้า.... เดินหยอกล้อกอดคอกันน่าอิจฉา..... กูแทบบ้าที่เห็นมึงอยู่ใกล้มัน..... รู้บ้างไหมว่าใจกูเจ็บแค่ไหน..... ที่เห็นมึงเฝ้าเอาใจใครครนั้น.... เดินประคองควงแขนจับมือกัน..... ภาพวันนั้นมันทำกูกินน้ำตา..... รู้บ้างไหมว่ามีใครต้องขื่นขม..... ที่เห็นมึงคอยชื่นชมคอยห่วงหา.... คอยดูแลห่วงใยมันทุกเวลา.... กูก็คงกินน้ำตาอย่างนี้อยู่เรื่อยไป.....