พุด
หลับตานิ่งทิ้งทุกข์สรรพสิ่งไว้ภายนอก
โลกหลอนหลอกเรรวนมายาฝัน
กับกาลเวลาเคยซาบซึ้งตรึงผูกพัน
ทั้งคำมั่นคำลวงบ่วงดวงใจ
นั่นทะเลรอรับวิบากรัก
คลื่นจงพัดพายุฝันอันหวั่นไหว
ข้ามมหานทีสีทันดรอันกว้างไกล
รู้ทำใจรู้ทันเท่าหนาวพันธนาภักดิ์
ปลดปล่อยจิตให้วางกระจ่างแจ้ง
ให้สายธรรมแสงทองส่องประจักษ์
รักคือทุกข์ทุกข์คือรักนะที่รัก
กล้าหาญหักตัดเสน่หาอย่าตรอมตรม
แหงนมองฟ้าสิคนดีมีวันใส
เสมือนใจดวงงามผ่านขื่นขม
รอวันพบฟ้าสีทองหวังชื่นชม
ลบระทมในแววตา..ฟ้าเปิดทาง...พรหมเปิดทาง..!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song293.html
หนี้รัก
หากจะรักแล้ว รักใคร ก็จง รักเถิด
ค
927
4
0
หน้าส่วนตัว
