แทนฝัน
อย่าทิ้งร้างให้ว้างเวิ้งระเริงเหงา
อย่าให้เงาความว่างเปล่าเข้าอาศัย...
อย่าเลือนลืมคำเคยปลื้มลืมห่วงใย
อย่าฉาบไล้ด้วยน้ำใสให้รินตา.....
บอกให้รู้ว่ารักอยู่เหมือนเคยรัก
เนิ่นนานนักรักหวั่นไหวไปนักหนา...
บอกให้รู้ยังรักอยู่ไม่สร่างซา
อย่าทิ้งร้างความเหว่ว้าไว้กับใจ
กว่าวันเหงาจะผ่านพ้นคนก็ร้าว
ฉันชิงชังความว่างเปล่ามากเท่าไหน..
ถ้ายังเป็นคนรู้จัก..รักห่วงใย
ก็อย่าทิ้งฉันเอาไว้นอกสายตา...
เพราะความทุกข์ที่ขมปร่ามันบ่าท้น
ผ่านเวลาล้าหม่น..นานนักหนา
อยากข้ามพ้นความร้าวรนทรมา...
ก่อนคำนี้จะเข่นฆ่า ไม่รู้ใจ
917
0
0
หน้าส่วนตัว
