น้องก็งามผุดผาดคาดไม่ถึง พิศตะลึงเกินกว่าคำว่าสวย พี่อย่าได้ไสส่งและงงงวย ว่าน้องป่วยทางใจนั่นไม่ดี วันนี้ลงธรรมะอ่านหรือเปล่า บทกลอนเศร้าทิ้งไว้ไกลเลยพี่ เปลืองทิชชู่เบอะบะแต่ละที ชาวบ้านยี้ติเตียนเวียนเข้ามา หวังพี่ปลอบน้องบ้างเชิญทางนี้ ไม่เซ้าซี้ขอบอกน่ะพี่หนา ถึงจะอยู่ไกลสุดอยุธยา คอยเวลาสามารถตัดขาดเธอ เมื่อหนทางเป็นรองใจน้องแก้ว คงไม่แป้วลำพังหวังเสมอ คำรักแท้ตามฝากหลังจากเธอ อย่าให้น้องรอเก้อ..เผลอน้อยใจ.. ..