ชลกานต์
เจ้าขวัญเอย รู้บ้างไหมในฤดี
ผ่านวันปีเคลื่อนคล้อยคอยหวั่นไหว
อยากฟังเสียงเพียงคำก็จำใจ
เดินหนีเจ้าไปไกลเหมือนมิแล
เป็นเพราะรักเจ้ามากเกินจะรั้ง
จึงหันหลังดังคนไม่แยแส
ทั้งที่รักขวัญเจ้าสุดดวงแด
ชาตินี้แค่ มองเจ้าคอยเฝ้าดู
ด้วยว่าสองเรานี้มีกรรมเก่า
ที่อาจทำให้เราไม่ควรคู่
ข้าชาวดิน พ่อแม่เจ้ามิดู
เกินกว่าใครรับรู้ความปวดใจ
ฟังเพลงฝนพรั่งเสียงเรียงร้อยสาย
ความเดียวดายทอดเงาเศร้าถึงไหน
ซึ่งตัวเจ้า ไม่รู้เลยหรือไร
ถึงน้อยอก น้อยใจไปนานา
อย่าคิดเลยว่าข้ามิเคยรัก
ทุกข์ข้าหนักดังอกยกหินผา
ทรมานเท่าไรในการลา
นั่นเพราะว่า รักเจ้าเท่าดวงใจ...
1235
1
0
หน้าส่วนตัว
