แดดเช้า
ใจที่เคยแข็งกร้านผ่านร้าวหัก
อารมณ์เคยแตกรักดั่งไฟเผา
ความรู้สึกลึกลึกผนึกเงา
ถูกกองเถ้าร้าวรันทดมาบดบัง
แผลแห้งเปรอะเกรอะหยากไย่ใครไม่เห็น
อากาศเย็นเยือกล้ำน้ำแข็งขัง
จมจ่อมกับกับดักใจไหวชิงชัง
ไม่อยากฟังความห่วงใยจากใครเลย
แล้วหยาดฝนหล่นโปรยโชยลมพัด
มาเป่าปัดหยากไย่ใจเปิดเผย
พลิ้วสายฝนหล่นร่วงรับขวัญเชย
บำบัดเยื่อฝุ่นที่เคยถูกเถ้ากอง
น้ำแข็งขังก็ละลายเป็นสายน้ำ
หัวใจช้ำถูกเยียวยาหายขัดข้อง
ลบกร้านกร้าวร้าวรานผ่านมุมมอง
โลกใหม่ส่องแสงสว่างกระจ่างใจ
เพราะพบพานใครสักคนบนชีวิต
ล้างสิ่งผิดผ่านผันดั่งวันใหม่
โปรยสายฝนหล่นร่วงช่วงวันวัย
วาดหวังให้เดินหน้ากล้ามั่นคง