ฉันมันโง่ จริงจริงที่จงรัก ที่มีรักภักดีมีให้เห็น ตั้งแต่เริ่มรังเกียจไม่อยากเป็น แต่ที่เห็นเห็นใจ เธอไม่มี ใครใครรักเธอก็ดีแย่แล้ว มาทำแวฉันแตกแบกศักดิ์ศรี ดง่ไปแล้วช่างมันเถิดนะ ชชั่วและดี ก็มีที่ปะปนกันฉันและเธอ จำได้ไหมหินกับทรายเธอกล่าวไว้ หินย่อมให้ความหนักแน่นกว่าทรายเสมอ เธอมอบคำคำนี้ให้ฉันฉันเชื่อเธอ แต่เธอเองละเมอไปหาใคร.....