เคยแค่เคยเป็นคนพิเศษ เคยแค่เคยรักและคิดถึง เคยและเคยภักดิ์รำพึง เคยและเคยมีเธอ เต็มหัวใจ ไม่คิดว่า เธอจะทิ้งฉัน รักฉันที่มีให้เธอ มลายไป เคยและเคยเสียน้ำตาให้ กลายเป็นคนไม่มีค่าไร้ความสำคัญ วันนี้เธอ ห่างไป แบบไร้รอย วันนี้เธอ ห่างหายแบบตั้งใจ ตั้งใจหายไปจากชีวิต จึงสิ้นไร้ กับคืนวันที่ ความเป็นจริงคล้าย บนทางเดินดูอ้างว้างว่างเปล่า เดินเพียงลำพังโดดเดี่ยวเดียวดาย อยู่อย่างคน ไม่มีชีวิตคล้ายตาย เสียน้ำตา ให้คนไร้ค่า ราคาเลย......... ดาหลา & ปะการัง ๑๕ ธันวาคม ๒๕๔๗