ใบไม้...เจ้าร่วงหล่น เกลื่อนกล่นทับถมอยู่มากมาย เพื่อ...ใบไม้...ผลิบาน เสียงก้องกังวานไพร ดุเหว่าร้องกู่.....ดูเดียวดาย จางหาย......ไร้เสียงตอบ เรื่อเรือง..เหลือง...แสด...แดง สาดแสงตะวันยามชิงพลบ ฉากจบ....รอวันใหม่ มืดหม่น...ช่างรัวลาง ม่านกำมะหยี่แผ่คลี่คลุม เงียบเหงา.....ที่ปลายฟ้า ดาวพราวพร่าง....กลางฟ้า ดั่งเพชรประดับ.....กำมะหยี่ เพียงดาว....ที่ดายเดียว สง่า...และใสกระจ่าง เพียงเดียว...โดดเด่น...กลางนภา ฤๅ....จันทร์...เจ้าหลงเงา
1259
13
0
หน้าส่วนตัว
