ด.ช. ปรัชญา
เพราะความคิดถึงไม่มีขา
ทุกท้องฟ้าความคิดถึงจึงฉานฉาย
ร้อยล้านความคิดถึงก็โปรยปราย
ประดุจดั่งหมื่นเม็ดทรายในท้องธาร
เพราะความคิดถึงไม่มีขา
ทุกใบหน้าของเธอประสมสาน
สอดแทรกอยู่ในที่ดวงมาลย์
ปฏิญาณความคิดถึงซึ่งโบยบิน
เพราะความคิดถึงไม่มีขา
ทุกสัญญาจากใจไม่เคยสิ้น
แม้ได้สมบัติทุกธรณินทร์
ความคิดถึงก็ไม่สิ้นไปจากใจ
เพราะความคิดถึงไม่มีขา
ทุกท้องฟ้าจักรวาลกี่วันไหน
ข้ามทางช้างเผือกไกลแสนไกล
ฤาแม้ในกี่แกแลคซี่เอย
เพราะความคิดถึงไม่มีขา
อิสระแห่งความคิดถึงจึงเฉลย
ภูเขาท้องฟ้าใดใดเลย
ไม่อาจเปรียบเปรยแม้สิ่งเดียว
รักษาความคิดถึงด้วยดวงใจ
แม้นอยู่แห่งไหนยังแน่นเหนียว
ขอบเข
1616
2
0
หน้าส่วนตัว
