อำพนมนตร์เสน่ห์ห้วง เวหา เรื่อเรื่อแสงสุริยา ยาตรเยื้อง เปลวทองทาบผืนนภา ทอเด่น เผยรุ่งอรุณฉายเรื้อง ร่วมพื้นไผทสมัย นพคุณกระจ่างแจ้ง จักรวาล คอยปลอบประโลมลาน แหล่งหล้า น้ำค้างหมอกบรรสาร บรรสบภพเอย สัพยอกเย้ยหยาดฟ้า หยดเฟื้อยฟ่องฟู ลมเช้าโชยเฉื่อยชั้น- เชิง,ชาย ซ้อนกลิ่นบุปชาติราย จรดด้าว โอ้อณูกรุ่นกำจาย จรุงจิต เรื่อยเรื่อยละอองอะคร้าว หน่วงเคลิ้มในภวังค์ เสียงระฆังรัวกู่ก้อง กังวา
1786
3
0
หน้าส่วนตัว
