สีลมัย
แรกเริ่มแสนสดใส
เนิ่นนานไปแสนหม่นหมอง
เปล่งเสียงคิดว่าเป็นเพลง กับไม่มีแม้ท่วงทำนอง
เสียงที่ร้องขัดจังหวะกับการเต้นของหัวใจ
ริบหรี่....ในความรู้สึก
เร้นลึกแทบจำทำนองมิได้
ต่างคนต่างเดินเข้ามาไม่มีแม้คำกล่าวลา..ต่างเดินจากไป
ใบไม้ต้านลมหวามไหว....
หลุดล่วงจากใจ...สู่ดิน
คือดีคือบ้าที่ว่ากัน.....
คือ ยศ คือเกียรติศักดิ์สูง
คือมุ่ง คือหมายศักดิ์ศรี
คือหยาม คือหยันคิดว่าตนดี
อะไร? คือดีของแต่ละคน
ต่างคน ต่างมอง ต่างมุมที่มอง
แลช่อง รอยแยกคนละหน
คิดแตก คิดต่างคิดที่แยบยล
นี่หรือ คือคนที่ว่าดี
คือแตก คือต่าง คิดที่ผิดแ
1052
1
0
หน้าส่วนตัว
