ทุกย่างก้าวยาวสั้นมันไม่แปลก แต่ควรแทรกความระวังชั่งใจเสมอ เลิกเดินไปใจร้อนวิงวอนเธอ เพียงแค่เผลอพลาดพลั้งหลั่งน้ำตา เพราะหนทางข้างหน้าหาปูนุ่ม ไม่ฉ่ำชุ่มชื่นใจดั่งใฝ่หา กลีบกุหลาบอาบน้ำค้างคงบางตา พรมล้ำค่าขาดวิ่นทุกถิ่นมี อย่ามีทุกข์จุกจิกใจไร้ชีวิต โลกลิขิตขีดไว้ไม่อาจหนี พบสิ่งใดในข้างหน้าท้าชีวี ฝ่าฟันหนีไม่นานสำราญเป็น ขอให้เดินเพลินใจโดยไม่หวั่น ความสุขนั้นแน่นอนแม้ซ่อนเห็น สุขที่แท้แน่จริงสิ่งควรเป็น ซุกซ่อนเร้นเรื่อยไปในใจเรา 29 มิถุนายน 2547
912
2
0
หน้าส่วนตัว
