มองจันทร์ลอยเด่นฟ้า.....วับแวม ดุดสะอื้นคืนแรม.............แหว่งเว้า วิโยคโศกแทรกแซม.......ซุกซ่อน เราก็เหมือนด้วยเจ้า........ชอกช้ำทรวงในฯ ยิ่งพิศยิ่งอ่อนล้า.............โรยแรง หม่นทุกข์ที่แอบแฝง......ร่ำไห้ ดวงใจสิคลายแคลง........รักเร่ จึ่งมิวางคลั่งไคล้............เคลื่อนคล้อยรอยจำฯ ยามใดใจที่ร้าง................ลางเลือน เพียงเพิ่มสุขมาเยือน........หนึ่งบ้าง ที่ปกปิดบิดเบือน..............หายโศก ได้แฮ เหมือนดั่งจันทร์แรมร้าง....ล่วงขึ้นเต็มดวงฯ