เพียงพลิ้วเพ้อพร่ำเพริดเตลิดรัก หาญห้ามหักโหยไห้ไม่สมหวัง จากจรจบเจ็บจริงแล้วชิงชัง นวลน้องนั่งนึกนิ่งยิ่งอ่อนแอ มนต์มิ่งโมกแมกไม้เหมือนใครย้ำ คุ้นคมคำใครเคยเอ่ยรักแน่ มอบหมอนมุ่งหมายเหมือนเตือนดวงแด ลอยล่วงแลลมล่องคล้องใจปลิว กุมกรุ่นกลิ่นกลมกล่อมหอมดอกโมก โชยเชยโชคชมชื่นระรื่นหวิว รักรึงรัดรื่น-ร้าวผ่านแนวทิว ลอยละลิ่วเลื่อนล่องฟ่องตามลม รื่นรมย์รวยระรินกลิ่นโมกสาย ร่ำเรียงรายร้อยรักสมัครสม หอมหวนไห้โหยหาแต่คารม พลิ้วพร่างพรมเพียงเพ้อว่าเผลอรัก