เส้นขนาน
จุดเล็กๆ จุดหนึ่ง ณ ฟากฟ้า
มีชื่อว่าดาวฤกษ์แสนสดใส
แสงน้อยนิด ที่สำกิดตรงหัวใจ
กระพริบไว้ ประดับฟ้า..ยามค่ำคืน
คืนเดือนหงาย ฟ้าสว่าง จันทราจ้าง
ดาวฤกษ์ล้าแสงน้อย..นั้นลอยหาย
คืนเดือนมืด จักออกมาปรากฏกาย
กระพริบพราย ให้ฟ้ามืดมีแสงดาว
โอ้..คืนนี้ ณ ราตรี ที่เมืองหลวง
เฝ้ามองหวง หาดาวฤกษ์ ที่สดใส
โอ้..ดาวน้อย เจ้าลอยหายอยู่ ณ แห่งใด
หรือหลงไป ตามแสงสี แห่งเมืองกรุง
จักรอเจ้ากระพริบ ณ ฟากฟ้า
เฝ้าหวังว่าเจ้าจะไม่หลงเลิงหาย
ขอให้ฟ้าส่งเสียงเรียกให้เจ้าปรากฏกาย
จักรอเจ้าจนวันตาย จากฉันนามจันทรา
หน้าส่วนตัว
8
0
0
