ฤทธิ์ ศรีดวง
แล้วลมหนาวก็กรายมาทายทัก
หรือมาผลักไล่ข่มสายลมฝน
จนสั่งลาฟ้ากว้างลงกลางชล
ทิ้งหยดบนใบไม้อย่างดายเดียว
บ้างระเหยแห้งผ่าวขึ้นหาวหน
บ้างรินหล่นร่วงไหลจากใบเขียว
หนึ่งหยดใสไหลวูบอย่างซูบเซียว
แล้วลดเลี้ยวเลยผ่านเรียวก้านนั้น
ลงซึมทรายไหลซ้อนใต้ก้อนกรวด
คงคราวชวดเชยชมลมวสันต์
ทิ้งท้องฟ้าว้าเหว่กับเหมันต์
ก่อนคิมหันต์แล้งน้ำจะตามมา
วสันตฤดูแห่งภูเขา
สุดคาดเดาเมื่ออยู่บนภูผา
คือเล่ห์กลหรือมนต์เสน่ห์แห่งเวลา
ที่พัดพาพ้นผ่านมานานปี
ต้นไม้เอ๋ยเคยเตี้ยจนเรี่ยพื้น
กลับยอดยื่นโตใหญ่จนได้ที่
จนสูงเกินเนินหินเพราะดินดี
เพราะวารีพิรุณที่จุนเจือ
พอหนาวจัดพัดใส่ผลัดใบหล่น
จึงหลับใ