ฟ้าใส,
วันนี้ไปเผาศพมาโถ๋หน้าเศร้า เมื่อก่อนเขากับเราก็พบเห็น
ทุกๆวันพบกันไม่ยากเย็น วันนี้เห็นเขาเป็นเชิงตะกอน
โอ้ชีวิตของเราก็เท่านี้ เป็นเรื่องที่ไม่มีใครจะถอดถอน
การเกิดดับของชีวิตเป็นสิ่งแน่นอน เขาไปก่อนวันนี้ วันหน้าใคร
วันนี้เขาวันหน้าเราหนีไม่พ้น ทุกที่หนทุกคนอยู่รู้บ้างไหม
ว่าความจากพรากชีวิตจิตบรรลัย ทางสุดท้ายคือความตายอยู่นั่นเอง
ไม่เพราะคับเพราะพึ่งเขียนมาตามที่คิดได้ เขียนให้มาอ่านเพื่อเตือนสติครับ หวังว่าคงไม่ว่ากันที่เขียนเรื่องแบบนี้ แต่ก็เป็นสัจธรรมครับ
ไม่มีสิ่งไหนที่จะสามารถอยู่ยั่งยืนได้ในโล