ไม้เก็ด
วันอำลาสถาบันวันประจักษ์
วันต้องหักใจลาน่าใจหาย
ไม่เคยคิดว่าวันจาก หวิวมากมาย
ประจักษ์กายประจักษ์ใจ ได้ผูกพัน
กับผองครู อาจารย์ บางท่านเล่า
ครั้งก่อนเราผองศิษย์คิดเกลียดนั่น
จวบถึงคราวอำลาสถาบัน
ประจักษ์ครันประจักษ์ใน ใจอาจารย์
ที่เคร่งครัดดุด่าทำหน้าบึ้ง
พลันซาบซึ้งซึ่งในหทัยท่าน
แท้สอนสั่งฝังปลูกทางถูกนาน
ก่อเกิดการก้าวหน้าคุณค่ามี
ศิษย์รู้คิดรู้มองถูกถ่องแท้
รู้ทางแก้ปัญหา เด่นราศี
ได้วิชาติดตนเป็นคนดี
ใช้เป็นที่ประกันก้าวมั่นใจ
จึงน้ำตารินหลั่งครั้งก้มกราบ
เห็นครูอาบน้ำตาหลั่งมาให้
ก็ยิ่งรู้ครูรักสักเพียงใด
ยิ่งสั่นไหวสะอื้นด้วยตื้นตัน
หน้าส่วนตัว
31807
1
0
