โคลง เหหันหายห่วงห้วง โหยหา เลยล่วงลืมลับลา ลึกล้ำ มองเมินไม่มีมา หมองหม่น กายก่อเกิดกลืนกล้ำ เกลือกกลั้ว กงกรรม @ วังวนเวียนว่ายเวิ้ง วายวาง เหว่ว้า ครุ่นคิดคร่ำครวญคราง คลั่งไคล้ นอนหนุนแนบเนื้อนาง เนียนนุ่ม หรือเริ่มเรียกร้างไร้ ร่ำร้อง รำไร @ กาพย์ เลื่อยลอยคอยมอง อุราหม่นหมอง จนน้ำตานอง สลบไสล นั่งซมจมทุกข์ ปลอบปลุกหัวใจ โหยหาอาลัย ร้างไร้ใครแล มีหมาเป็นเพื่อน เพื่อลบกลบเกลื่อน สักวันคงเหมือน