ซึมบ่อทราย
เพชรพรรณราย
ล้านสายฝนหล่นพื้นทรายซึมหายแห้ง
ทั่วทุกแห่งแหล่งในไม่เคยอยู่
กับสายน้ำที่ฉ่ำฝนหล่นฤดู
ไม่เคยอยู่เป็นอู่น้ำตามพื้นทราย
แม้มีบ่อก่อร่างวางให้เห็น
ก็มิเว้นเกณฑ์กำหนดกฏมุ่งหมาย
ธรรมชาติวาดไว้มิเคยกลาย
ล้วนซึมหายผ่านทรายพื้นผืนทะเล
รักของฉันมันเหมือนฝนหล่นจากฟ้า
หล่นลงมาเติมรักมิหักเห
กับความรักปักใจไม่โลเล
ไร้คำลวงเสแสร้งไม่แกล้งทำ
มอบให้เธอผู้เพ้อรักปักคนอื่น
จึงกล้ำกลืนฝืนทนหม่นใจช้ำ
รักข้างเดียวเปลี่ยวเปล่าเศร้าระกำ
มันตอกย้ำทำใจเจ็บเหน็บมิวาย
เธอจึงเหมือนพื้นทรายน้ำแห้งขาด
ฝนที่สาดมิอาจอุ้มดินชุ่มหาย
กี่ร้อยฝนร่วงหล่นพื้นผืนบ่อทราย
ก็แห้งหายมลายไปในทันที
แต่สายฝนก
หน้าส่วนตัว
วันเกิดสมาชิก
สมาชิกใหม่
สมาชิกสุดเลิฟ
สมาชิกเขียนเยอะ
1757
3
