ถึงเธอ หิ่งห้อย
ม้าก้านกล้วย
จะอยู่ไกลแค่ไหน หากใจหวัง
แค่เพียงครั้งได้กลับมารับขวัญ
แม้พบพานเพื่อนใหม่ในแห่งนั้น
ก็อย่ากั้นกีดปิด มิตรแห่งเรา
บางโอกาสที่ห่างไป ไม่มีเพื่อน
จงติดเตือน ใจตรง จงอย่าเหงา
แม้ตัวตน มิติดสอย คอยบรรเทา
ก็ฝากเงา แทนเราไว้ ในทุกยาม
มิต้องทวง มิตรภาพ เพราะทราบซึ้ง
ว่ามิตรหนึ่ง พึงใจ ไม่ต้องถาม
อดีตที่ ร่วมจด นั้นงดงาม
บันทึกความ หมายดีดี มีต่อกัน
อย่าบอกนะว่าใจเธอจะเผลอไผล
อยากรู้ไหม ความนัย ของใจฉัน
เธอจากไกล วันใด เหมือนไร้จันทร์
คืนวันนั้น จะวังเวง เหมือนเพลงครวญ
แม้มากมาย มองเมียง เพียงค่าน้อย
ดังหิ่งห้อย ล่องลอย คอยลมหวล
ริบหรี่เรือง ชานประเทือง สีเหลืองนวล
เธอก็ชวน