ชมพูภูคา J.
ครั้งแรกของเรา
น่าจะนับย้อนไปสักตอน 8 หรือ 9 ขวบ
ตอนที่พอจะรู้เรื่องรู้ราว และรู้ว่าใครคนนั้น คนที่เรียกได้ว่า
เป็นเพื่อนบ้าน ก่อนจะพัฒนามาเป็นเพื่อนเล่น เพื่อนร่วมโรงเรียน
เพื่อนกิน เพื่อนนอน จนกระทั่งเป็นเพื่อนตายในที่สุด
เพื่อนชนิดสุดท้ายนี้มารู้ทีหลัง หากไม่ไช่ตอนที่ตายไปแล้วหรอกนะ
บ้านเราอยู่ติดกัน ไม่ใช่รั้วติดกัน เพราะบ้านเราสองคนไม่มีรั้วกั้นกลาง
มันเป็นบ้านที่ติดกันเป็นผนังเดียวจริงๆ
และถ้าพ่อกับแม่จะช่วยเจาะ ผนังบ้านด้านนั้น
มันก็จะทะลุกลายเป็นหน้าต่าง หรือ ประตูก็ได้ แล้วแต่ขนาดที่เจาะ
อ้อ...แล้วเราสองคนก็จะวิ่งหากันได้สะดวกขึ้น
ไม่ต้องคอยเดินอ้อมออกจาก
1574
0
0
หน้าส่วนตัว
