รอยทาง
หญิงวัยกลางคนผิวกายคล้ำดำกร้านสวมเสื้อผ้าเก่าๆ ไรผมสีขาวดอกเลา เดินเข็นรถขายผลไม้พร้อมกับเด็กชายพิการ เป็นภาพที่ฉันมักเห็นเป็นประจำตั้งแต่เรียนมัธยมจนกระทั่งจบปริญญาตรีและทำงาน ฉันเรียกแกว่า "ป้านวล"
ป้านวลมีอาชีพขายผลไม้รถเข็น รถของแกจะมีสองชั้น ชั้นบนจะขายผลไม้ตามฤดูกาลแบ่งเป็นกองๆ แล้วแต่ละชนิด ชั้นล่างจะทำเป็นกรงไว้สำหรับเลี้ยงและขังลูกพิการ อาการลักษณะยิ่งกว่าชายน้อยแห่งบ้านทรายทอง
ฉันขอเรียกว่าชายน้อย.. บางครั้งก็เห็นชายน้อยร้องโยเย เดินไปด้วยกับแม่ มือหงิกงอ ขาเป๋ ปากเปี้ยว น้ำลายฟูมปากยืดไหลอยู่ตลอดเวลา พูดไม่ชัดถ้อยชัดคำ บางครั้งมือหนึ่งของป้าน
1261
0
0
หน้าส่วนตัว
