คีตากะ
“กรุงศรีอยุธยาแตกแล้ว! กรุงศรีอยุธยาแตกแล้ว! พระยาตากรวบรวมไพร่พลอยู่ที่เชิงเขา ขอให้ชาวบ้านรวบรวมเสบียงและอาวุธไปช่วยกันกอบกู้เอกราชกลับคืนมาโดยไว !”
เสียงร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าพร้อมกับเสียงของวัตถุอะไรบางอย่างกระทบกันเป็นจังหวะดังมาไม่ขาดสาย เหลียวมองไปก็พบว่าต้นเสียงมาจากชายวิกลจริตคนหนึ่งผมเผ้ายุ่งเหยิง ผิวกายเปรอะเปื้อนด้วยคราบดินสีดำสนิท คล้ายไม่ได้รับการชำระล้างร่างกายมานานแรมปี เสื้อผ้าเก่าขาดจนไม่สามารถจำแนกสีพื้นดั้งเดิมได้ ในมือถือกะลาสองใบตีกระทบกันเป็นจังหวะ ปากก็ร้องเสียงดังอยู่ตลอดเวลา เขาเดินอยู่บนถนนสายเล็กๆ ที่ตัดผ่านเข้าสู่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ตรงบริเวณชานเมืองอั
หน้าส่วนตัว
2952
0
0
