"ร้องไห้ทำไม? หนูโตเป็นสาวแล้วไม่ใช่เด็ก ๆ นะ" แม่พูดมือก็พลางมาปาดน้ำตาที่ไหลซึม "หนูรักแม่ค่ะ" ฉันเอ่ยได้แค่นี้ หากแต่จะเอื้อนเอ่ยเรื่องอื่นคงไม่ ฉันไม่กล้าบอกแม่ว่าหัวใจฉันเหนื่อย แต่ไม่รู้ว่าเหนื่อยเพราะอะไร "หนูเป็นอะไร บอกแม่ได้มั้ย" สายตาแม่ยังคงกังวลกับพฤติกรรมของฉัน "หนูก็แค่ไม่สบายใจกับเรื่องเล็กน้อยค่ะแม่..." พูดจบแม่ก็จ้องหน้าฉันหาคำตอบและเหตุผล "หนูเล่าให้แม่ฟังได้มั้ย? " แม่ถามพร้อมจ้องหน้า เหมือนจะเค้นเอาความจริงให้ได้ แววตาฉันกังวลมากแม่คงจับได้ ว่าฉันมีเรื่องแน่ ๆ ฉันก็เข้าใจว่าแม่รัก และห่วงฉันมาก แววตาของแม่ทำให้ฉันใจอ่อน "แม่คะ " ฉันมองตาแม่เพื่