นิทานก่อนนอน
ความเดิมตอนที่แล้ว
เจ้าหญิงเดินรอนแรมมาจนถึงต้นไทรต้นใหญ่ต้นหนึ่ง มีใครมาสลักพรรณนาถึงผู้เป็นที่รักจับหัวใจ แล้วลงชื่อว่าเจ้าชาย ร่องรอยคราบน้ำตาและตัวอักษรที่เขียนสัมผัสได้ว่า เจ้าชาย ร้องไห้ หรีดหริ่งเรไรแถวนี้ก็ช่างเป็นใจร่ายส่งท่วงทำนองคล้องกับบรรยากาศเสียเหลือเกิน
..........................................................
ต่อ
เจ้าหญิงทรุดตัวและก้มลงมองมายังพื้น หยดน้ำใสๆก็ร่วงหล่น เมื่อต้องแสงจันทร์ จึงเกิดประกายวับวาวราวดั่งเพชรที่ยอแสง ไหลรินลงมา
ความคับข้องใจที่เคยมีต่อเจ้าชาย บัดนี้ได้ถูกชะล้างลงไปหมดแล้ว เจ้าหญ
หน้าส่วนตัว
3724
3
0
