17 สิงหาคม 2550 00:47 น.
bananaleaf
คืนนี้จักนอนฝัน เคียงข้างจันทร์สกาวฟ้า
แสงดาวพราวนภา ห่มนิทราข้าฝันดี
ย้ำเตือนในรอยจำ ความสุขฉ่ำล้ำเหลือที่
หวามใจในวจี รอยรักนี้ดั่งมีมนต์
สลักไว้ให้อิ่มสุข รำบัดทุกข์กลั่นสุขล้น
เราสองครองเคียงยล มิ่งกมลขวัญคนดี
กำซ่านซึ้งตรึงทรวง ความห่วงหวงจากจิตพี่
ฝังแน่นแดนใจนี้ รื่นฤดีหามีเลือน
นิรมิตแห่งใจ มั่นบางใครไม่คล้อยเคลื่อน
กรุ่นหวานผ่านปีเดือน คอยเย้าเตือนเรามีเรา
ใจสวามิภักดิ์ เรียมประจักษ์รักรุมเร้า
ครั้งหนึ่งเป็นดั่งเงา เคียงคู่เคล้าเฝ้าแหนนวล
สายลมพรมลูบไล้ มิห่างหายเตือนให้หวน
กระเซ้าเย้ายั่วยวน คราคิดทวนรัญจวนใจ
ตักนี้พี่เคยนอน เอ่ยออดอ้อนพร่ำวอนไว้
ริ้วผมลมกวัดไกว เคลียแก้มไล้ให้พี่ดอม
หอมเอยกลิ่นเกศา ป่วนอุราน่าถนอม
หากแม้นได้ดมดอม จักมิยอมให้ห่างกาย
สองปรางนางเต็มอิ่ม ยามแย้มยิ้มยั่วเหลือร้าย
เอมล้ำน้ำคำชาย หยอดฝากให้ดวงสุดา
สะเทิ้นเขินขวยยิ่ง อกแม่หญิงร้อนหนักหนา
ซึมซาบอาบวิญญา แรงรักพาหลงเริงลอย
ครุ่นคิดจิตคนึง ณ คราหนึ่งตรึงไม่น้อย
ฝากไว้"ใจคนคอย" รอร่วมเรียงอยู่เคียงคุณ
14 สิงหาคม 2550 14:01 น.
bananaleaf
เหลือเพียงรอยร้ายรักสลักวาด
ไหวระหวาดขลาดฤทัยเกินไขว่คว้า
ท่ามราตรีอาบแสงอวลนวลจันทรา
มิอาจห่มปมรักข้าโอ้อาดูร
เฝ้าเพียงพิศโลมใจใต้จันทร์ผ่อง
ดาวอยู่พ้องเยียระยับมิลับสูญ
ทุกข์โถมทับจับฤดีทวีคูณ
เคยเกื้อกูลกลับเคลื่อนคลายกลายชิงชัง
นับหมู่ดาวคราวเหงาเงียบลมเลียบลู่
นวลโฉมตรูอยู่เดียวดายร่ายความหลัง
น้ำตารินรักสิ้นรอยคอยลำพัง
สวาทวายคลายมนต์ขลังหวังหลุดลอย
ถวิลใดนะใจข้าหารักหรือ
สุดเอื้อมมือถือครองไว้ให้เศร้าสร้อย
หลงเคว้งคว้างกลางพระพายไร้ร่องรอย
ใจดวงน้อยหวนคอยใครนะใจเอย
ฤทัยครวญพร่ำเพ้อ เดียวดาย
รักล่องลอยห่างกาย แม่แล้ว
ครองเศร้าอยู่มิวาย อกร่ำ
สวาทสูญสิ้นแพร้ว ไขว่คว้าเพียงลม
12 สิงหาคม 2550 23:09 น.
bananaleaf
คำนึงยามกราบก้ม กรกราน
เรียงร่วมสัตย์สาบาน คู่น้อง
ตราตรึงแนบดวงมาลย์ ฝังแน่น อกเอย
พี่มั่นหมายร่วมพ้อง ชั่วฟ้าดินสลาย
รอยรักรุมกลับร้าย อกเรียม
น้องต่ำฤาควรเทียม พี่ได้
เร้นหลีกอยู่อย่างเจียม ตัวแม่ จริงเอย
อาบอิ่มโศกห่มไห้ ร่ำร้องกำสรวล
พลิ้วเพลงรักเล่ห์ล้วน ลำนำ
เรียมลุ่มหลงรอยคำ เล่นลิ้น
จารจิตสลักจดจำ แผลเก่า รักเอย
ไกลห่างรักจึ่งสิ้น กลิ่นชู้เคยเคียง
ก่อนเดือนเคยเด่นเพี้ยง นภา
ลับล่วงปวงดารา หม่นเศร้า
ดาวน้อยร่ำโหยหา แสงแห่ง เพ็ญเอย
ดุจแม่ห่างคู่เคล้า เร่าร้อนรักลา
จากรักจึงสั่งฟ้า ฝากดิน
พรมจูบผ่านเมฆินทร์ แหล่งหล้า
น้องคงมั่นดวงจินต์ เพียงพี่ ยาแฮ
อวลกลิ่นรักแห่งข้า กรุ่นฟุ้งเคียงใจ
พนมกรตั้งจิตไว้ อธิษฐาน
กรรมเก่าตามรอนราน ผ่านพ้น
ล่วงภพใหม่นงคราญ ลุบ่วง กามนอ
จิตห่มธรรมสุขล้น ล่วงสิ้นวัฏสงสาร
ก้มกรกราบกราน รักเรียมร้าวราน พบพานเพื่อพราก
ชื่นชู้ชอกช้ำ คิดครวญเคียงคำ จารจำจรจาก
ฝันใฝ่ฝังฝาก ต้องตรมตรำตราก นับเนิ่นนานเนาว์
ตราตรึงคมคำ เรียมล่วงถลำ ดั่งกรรมตามเฝ้า
มอบสัตย์สาบาน รักเพียงนงคราญ อกรานด้วยเขลา
มั่นรักเพียงเรา ภักดีใยเศร้า รัญจวญเดียวดาย
ไกลกันสุดกู่ ปล่อยยอดพธู คอยอยู่มิวาย
สั่งฟ้าฝากดิน อย่าเลือนรักสิ้น มิผินกลับกลาย
ตราบชีพสลาย รักอย่าแคลนคลาย ยังไร้สัจจา
รักเอยใยทุกข์ บางคราอิ่มสุข เคล้าคลุกห่วงหา
มั่นอธิษฐาน อย่าพ้องพบพาน บ่วงมารกามา
พลีดวงวิญญา ครองในธรรมา เอมสุขนิรันดร์
7 สิงหาคม 2550 12:39 น.
bananaleaf
เจ้าลูกเขยตัวร้าย บนให้ควายได้คืนย้อน
ลูกชายก็จักถอน โดยร่วมนอนกับแม่ยาย
วันหนึ่งควายกลับมา เขยยิ้มร่าหน้าสดใส
แต่แล้วก็เอะใจ ที่บนไว้เอาไงดี
จึงปรึกษาเมียสาว พี่บอกกล่าวไว้นะนี่
แล้วจักทำไงดี ตายแน่พี่เผลอพูดไป
ลูกสาวปรึกษาแม่ ลูกเขยแม่บนเอาไว้
จึงถามว่าเอาไง อาจถึงตายถ้าไม่ทำ
แม่ยายจำใจยอม ร่วมหลับนอนอย่างกลืนกล้ำ
ยินยอมพร้อมถลำ ตามน้ำคำเขยเอ่ยบน
เสร็จกิจไม่แชเชือน แม่ยายเตือนด้วยฉงน
แม่ว่ามันชอบกล เจ้าเอ่ยบนกี่ทีเอย
แม่ยายเขี้ยว : เอ็งแน่ใจรึว่าบนไว้ครั้งเดียว..ลองคิดดูใหม่อีกทีซิ.
ลูกเขยร้าย : ครั้งเดียวแน่นอนครับแม่..เหะ..เหะ..ไปนะค้าบบบบบบ
4 สิงหาคม 2550 15:37 น.
bananaleaf
ก่อนที่จะอ่านงานเขียนเรื่อง "ช่วย ดช. บุญมา..ด้วยครับ"..หญิงรพีก็ขอท้าวความไปถึงผลงานการเขียนโคลงสี่ (ไม่สุภาพ) เรื่อง "คุณครูเกเร" ค่ะ..เรื่องนี้เป็นอารมณ์ที่ต่อเนื่องกันอยู่
หากท่านใดที่ยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ท่านอาจจะงงว่า เอ๊ะ..บุญมาเป็นใคร ผอ. เป็นใคร..ก็ลองย้อนไปอ่านงานเขียนเก่าของหญิงรพีเรื่องนี้ดูได้นะคะ...แหะ..แหะ..ออกตัวไว้ก่อนว่าเป็นการหัดแต่งโคลงสี่นะคะไม่ถูกฉันทลักษณ์สักเท่าไรงานหน้าต้องปรับปรุงให้ดีค่ะ....
ส่วนเรื่อง **ช่วย ดช. บุญมา..ด้วยครับ** เป็นงานเขียนกาพย์ยานี 11 อย่างที่ลุงแก้วประเสริฐแนะนำไว้...ก็เลยฝึกแต่งเล่น ๆ คลายเครียดน่ะค่ะ..อย่าคิดมากเนาะ..ก็เขียนไปตามประสาคุณครูเกเรค่ะ...งานนี้น้อมรับผิดเพียงคนเดียวลุงแก้วฯ ไม่เกี่ยวค้าบ.....
@บุญมายืนหน้าห้อง เมียงมองจ้องเหมือนไม่กล้า
คุณครูจึงสบตา แล้วถามว่ามีอะไร
ครูครับผมแย่แน่ อยากให้แก้ปัญหาให้
ผอ. ท่านขุ่นใจ ตั้งแต่ตอนสอนเรื่อง "คอ"
@เรียกผมมาถามไถ่ ตอบไม่ได้ตายแน่หนอ
ไม่ถามเกี่ยวกับคอ แต่ ผอ. ถามเรื่องจุด
มีเด็กน้อยหนึ่งคน เดินซุกซนอย่างเร่งรุด
ถึงจุดเลี้ยวก็หยุด ตัดสินใจเลี้ยวไหนดี
@เลี้ยวซ้ายไปโรงบาล เลี้ยวขวานั้นอาจเจอผี
เพราะเป็นวัดน่ะซี เลี้ยวไหนดีล่ะบุญมา
ผอ. ให้ผมคิด หากตอบผิดตายละหว๋า
โดนตีแน่บุญมา โปรดช่วยหนูครูรพี
@รพียิ้มนิดนิด ในใจคิดอย่างเร็วรี่
แล้วเอ่ยเผยวจี ใจดีดีไว้บุญมา
คำตอบช่างง่ายดาย หนูไม่ตายแล้วหละหนา
เอียงหูหนูเข้ามา กระซิบเผยเฉลยไป
@บุญมาหน้าระรื่น ยิ้มหน้าชื่นสะอื้นไห้
ผมรักครูเหลือใจ ผมรอดตายแล้วหละเอย
ว่าแล้วเร่งรุดไป วิ่งเร็วไวไปเฉลย
คนอ่านรู้ไหมเอ่ย เลี้ยวขวา - ซ้าย ทางไหนดี
หมายเหตุ....เป็นการฝึกคิดวิเคราะห์นะคะ...ตอบแล้วให้เหตุผลด้วยจ้าว่าเด็กน้อยคนนั้นทำไมถึงเลือกเลี้ยวซ้าย หรือเลี้ยวขวาใครตอบถูกมารับรางวัลได้ที่คุณครูเกเร..หญิงรพีค่ะ..:))
หน้าส่วนตัว
1086
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
